σαρκοφάγος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sar.ko.pʰá.ɡos/ → /sar.koˈɸa.ɣos/ → /sar.koˈfa.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sar.ko.pʰá.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sar.koˈpʰa.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sar.koˈɸa.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sar.koˈfa.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sar.koˈfa.ɣos/

Etymology 1

From σάρξ (sárx, “flesh, meat”) +‎ φᾰγεῖν (phageîn, “to eat”) +‎ -ος (-os).

Adjective

σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m or f (neuter σᾰρκοφᾰ́γον); second declension

1. flesh-eating, carnivorous

   Synonym: σαρκοβόρος (sarkobóros)

Declension

Second declension of σᾰρκοφᾰ́γος; σᾰρκοφᾰ́γον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		σᾰρκοφᾰ́γος sarkophágos	σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon		σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō	σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō		σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi	σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága
Genitive		σᾰρκοφᾰ́γου sarkophágou	σᾰρκοφᾰ́γου sarkophágou		σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin	σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin		σᾰρκοφᾰ́γων sarkophágōn	σᾰρκοφᾰ́γων sarkophágōn
Dative		σᾰρκοφᾰ́γῳ sarkophágōi	σᾰρκοφᾰ́γῳ sarkophágōi		σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin	σᾰρκοφᾰ́γοιν sarkophágoin		σᾰρκοφᾰ́γοις sarkophágois	σᾰρκοφᾰ́γοις sarkophágois
Accusative		σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon	σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon		σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō	σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō		σᾰρκοφᾰ́γους sarkophágous	σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága
Vocative		σᾰρκοφᾰ́γε sarkopháge	σᾰρκοφᾰ́γον sarkophágon		σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō	σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō		σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi	σᾰρκοφᾰ́γᾰ sarkophága
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		σᾰρκοφᾰ́γως sarkophágōs			σᾰρκοφᾰγώτερος sarkophagṓteros			σᾰρκοφᾰγώτᾰτος sarkophagṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Etymology 2

By ellipsis of [λίθος] σαρκοφάγος, a limestone found at Assos in Troas, remarkable for consuming the flesh of corpses laid in it; coffins were made of it, and such a coffin was called a σαρκοφάγος.

Noun

σᾰρκοφᾰ́γος • (sarkophágos) m (genitive σᾰρκοφᾰ́γου); second declension

1. sarcophagus

Declension

Second declension of ὁ σᾰρκοφᾰ́γος; τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ σᾰρκοφᾰ́γος ho sarkophágos	τὼ σᾰρκοφᾰ́γω tṑ sarkophágō	οἱ σᾰρκοφᾰ́γοι hoi sarkophágoi
Genitive	τοῦ σᾰρκοφᾰ́γου toû sarkophágou	τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν toîn sarkophágoin	τῶν σᾰρκοφᾰ́γων tôn sarkophágōn
Dative	τῷ σᾰρκοφᾰ́γῳ tôi sarkophágōi	τοῖν σᾰρκοφᾰ́γοιν toîn sarkophágoin	τοῖς σᾰρκοφᾰ́γοις toîs sarkophágois
Accusative	τὸν σᾰρκοφᾰ́γον tòn sarkophágon	τὼ σᾰρκοφᾰ́γω tṑ sarkophágō	τοὺς σᾰρκοφᾰ́γους toùs sarkophágous
Vocative	σᾰρκοφᾰ́γε sarkopháge	σᾰρκοφᾰ́γω sarkophágō	σᾰρκοφᾰ́γοι sarkophágoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: σαρκοφάγος (sarkofágos)
• → Latin: sarcophagus

Further reading

• “σαρκοφάγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σαρκοφάγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek σαρκοφάγος (sarkophágos). By surface analysis, σάρκα (sárka) +‎ -φάγος (-fágos).

Adjective

σαρκοφάγος • (sarkofágos) m (feminine σαρκοφάγος, neuter σαρκοφάγο)

1. carnivorous, meat-eating

Declension

Declension of σαρκοφάγος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	σαρκοφάγος (sarkofágos)	σαρκοφάγος (sarkofágos)	σαρκοφάγο (sarkofágo)		σαρκοφάγοι (sarkofágoi)	σαρκοφάγοι (sarkofágoi)	σαρκοφάγα (sarkofága)
genitive	σαρκοφάγου (sarkofágou)	σαρκοφάγου (sarkofágou)	σαρκοφάγου (sarkofágou)		σαρκοφάγων (sarkofágon)	σαρκοφάγων (sarkofágon)	σαρκοφάγων (sarkofágon)
accusative	σαρκοφάγο (sarkofágo)	σαρκοφάγο (sarkofágo)	σαρκοφάγο (sarkofágo)		σαρκοφάγους (sarkofágous)	σαρκοφάγους (sarkofágous)	σαρκοφάγα (sarkofága)
vocative	σαρκοφάγε (sarkofáge)	σαρκοφάγε (sarkofáge)	σαρκοφάγο (sarkofágo)		σαρκοφάγοι (sarkofágoi)	σαρκοφάγοι (sarkofágoi)	σαρκοφάγα (sarkofága)

Noun

σαρκοφάγος • (sarkofágos) f or m (plural σαρκοφάγοι)

1. (feminine gender) sarcophagus
2. (masculine and feminine genders) carnivore

Declension

	singular	plural
nominative	σαρκοφάγος (sarkofágos)	σαρκοφάγοι (sarkofágoi)
genitive	σαρκοφάγου (sarkofágou)	σαρκοφάγων (sarkofágon)
accusative	σαρκοφάγο (sarkofágo)	σαρκοφάγους (sarkofágous)
vocative	σαρκοφάγε (sarkofáge)	σαρκοφάγοι (sarkofágoi)

both gendered nouns have the same declined forms

Related terms

• see: σάρκα f (sárka, “flesh”)

Further reading

• σαρκοφάγος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el