άρνηση

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaɾ.ni.si/

Noun

άρνηση • (árnisi) f (plural αρνήσεις)

1. refusal, rejection
2. denial, negation

   Antonym: κατάφαση f (katáfasi)

Declension

Declension of άρνηση

	singular	plural
nominative	άρνηση (árnisi)	αρνήσεις (arníseis)
genitive	άρνησης (árnisis)	αρνήσεων (arníseon)
accusative	άρνηση (árnisi)	αρνήσεις (arníseis)
vocative	άρνηση (árnisi)	αρνήσεις (arníseis)

Older or formal genitive singular: αρνήσεως (arníseos)

Related terms

• αρνησι- (arnisi-, prefix)
• αρνησιά f (arnisiá, “oblivion”)
• αρνησιδικία f (arnisidikía, “denial of justice”)
• αρνησίθεος (arnisítheos, adjective)
• αρνησιθρησκία f (arnisithriskía, “apostasy”)
• αρνησίθρησκος m (arnisíthriskos, “apostate, renegade”)
• αρνησικυρία f (arnisikyría, “veto”)
• αρνησιπατρία f (arnisipatría, “renegade”)
• αρνησίπατρις m (arnisípatris, “renegade”)
• αρνητής m (arnitís, “denier, denialist”)
• αρνητικός (arnitikós, “disapproving, negative”, adjective)
• αρνητικότητα f (arnitikótita, “negativity”)
• αρνητισμός m (arnitismós, “negativism”)
• αρνήτρια f (arnítria, “denier, denialist”)
• αυταπάρνηση f (aftapárnisi, “self-denial”)
• ηλεκτραρνητικός (ilektrarnitikós, “electro-negative”, adjective)
• μίσθαρνος (místharnos, “remunerative”, adjective)
• and see: αρνούμαι (arnoúmai, “to deny”)

Further reading

• άρνηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• άρνηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language