αρνητικός

See also: ἀρνητικός

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀρνητικός (arnētikós). The contemporary scientific senses are a semantic loan from French négatif.

Pronunciation

• IPA^(key): /aɾ.ni.tiˈkos/
• Hyphenation: αρ‧νη‧τη‧κός

Adjective

αρνητικός • (arnitikós) m (feminine αρνητική, neuter αρνητικό)

1. disapproving, undesirable
2. (grammar, mathematics) negative

   Synonym: (abbreviation) αρνητ. (arnit.)

Declension

Declension of αρνητικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρνητικός •	αρνητική •	αρνητικό •	αρνητικοί •	αρνητικές •	αρνητικά •
genitive	αρνητικού •	αρνητικής •	αρνητικού •	αρνητικών •	αρνητικών •	αρνητικών •
accusative	αρνητικό •	αρνητική •	αρνητικό •	αρνητικούς •	αρνητικές •	αρνητικά •
vocative	αρνητικέ •	αρνητική •	αρνητικό •	αρνητικοί •	αρνητικές •	αρνητικά •

Antonyms

• θετικός (thetikós, “positive”)

Derived terms

• αρνητικά (arnitiká, “negatively”, adverb)
• ψευδώς αρνητικός (psevdós arnitikós, “false negative”)

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”) and αρνούμαι (arnoúmai, “to deny”)