αρνησίθρησκος

Greek

Noun

αρνησίθρησκος • (arnisíthriskos) m (plural αρνησίθρησκοι)

1. apostate, renegade

   Synonyms: αποστάτης (apostátis), εξωμότης (exomótis)

Declension

Declension of αρνησίθρησκος

	singular	plural
nominative	αρνησίθρησκος (arnisíthriskos)	αρνησίθρησκοι (arnisíthriskoi)
genitive	αρνησίθρησκου (arnisíthriskou)	αρνησίθρησκων (arnisíthriskon)
accusative	αρνησίθρησκο (arnisíthrisko)	αρνησίθρησκους (arnisíthriskous)
vocative	αρνησίθρησκε (arnisíthriske)	αρνησίθρησκοι (arnisíthriskoi)

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”)

Further reading

• Αποστασία on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• αρνησίθρησκος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Adjective

αρνησίθρησκος • (arnisíthriskos) m (feminine αρνησίθρησκη, neuter αρνησίθρησκο)

1. apostatical

Declension

Declension of αρνησίθρησκος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρνησίθρησκος (arnisíthriskos)	αρνησίθρησκη (arnisíthriski)	αρνησίθρησκο (arnisíthrisko)		αρνησίθρησκοι (arnisíthriskoi)	αρνησίθρησκες (arnisíthriskes)	αρνησίθρησκα (arnisíthriska)
genitive	αρνησίθρησκου (arnisíthriskou)	αρνησίθρησκης (arnisíthriskis)	αρνησίθρησκου (arnisíthriskou)		αρνησίθρησκων (arnisíthriskon)	αρνησίθρησκων (arnisíthriskon)	αρνησίθρησκων (arnisíthriskon)
accusative	αρνησίθρησκο (arnisíthrisko)	αρνησίθρησκη (arnisíthriski)	αρνησίθρησκο (arnisíthrisko)		αρνησίθρησκους (arnisíthriskous)	αρνησίθρησκες (arnisíthriskes)	αρνησίθρησκα (arnisíthriska)
vocative	αρνησίθρησκε (arnisíthriske)	αρνησίθρησκη (arnisíthriski)	αρνησίθρησκο (arnisíthrisko)		αρνησίθρησκοι (arnisíthriskoi)	αρνησίθρησκες (arnisíthriskes)	αρνησίθρησκα (arnisíthriska)