αυταπάρνηση
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from αὐταπάρνησις (autapárnēsis) (Katharevousa)
Noun
[edit]αυταπάρνηση • (aftapárnisi) f (usually uncountable, plural αυταπαρνήσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
| genitive | αυταπάρνησης (aftapárnisis) | αυταπαρνήσεων (aftaparníseon) |
| accusative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
| vocative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
Older or formal genitive singular: αυταπαρνήσεως (aftaparníseos)
Related terms
[edit]- see: άρνηση f (árnisi, “denial”)
Further reading
[edit]
αυταπάρνηση on the Greek Wikipedia.Wikipedia el- “αυταπάρνηση”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language
