αρνησίθεος

Greek

Adjective

αρνησίθεος • (arnisítheos) m (feminine ήη)

1. atheist
2. (nominalised) atheist

   Synonyms: αθεϊστής (atheïstís), αντίθεος (antítheos), (more common) άθεος (átheos)

Declension

Declension of αρνησίθεος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρνησίθεος (arnisítheos)	αρνησίθεη (arnisítheï)	αρνησίθεο (arnisítheo)		αρνησίθεοι (arnisítheoi)	αρνησίθεες (arnisíthees)	αρνησίθεα (arnisíthea)
genitive	αρνησίθεου (arnisítheou)	αρνησίθεης (arnisítheïs)	αρνησίθεου (arnisítheou)		αρνησίθεων (arnisítheon)	αρνησίθεων (arnisítheon)	αρνησίθεων (arnisítheon)
accusative	αρνησίθεο (arnisítheo)	αρνησίθεη (arnisítheï)	αρνησίθεο (arnisítheo)		αρνησίθεους (arnisítheous)	αρνησίθεες (arnisíthees)	αρνησίθεα (arnisíthea)
vocative	αρνησίθεε (arnisíthee)	αρνησίθεη (arnisítheï)	αρνησίθεο (arnisítheo)		αρνησίθεοι (arnisítheoi)	αρνησίθεες (arnisíthees)	αρνησίθεα (arnisíthea)

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”)

Further reading

• αρνησίθεος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language