αρνησίπατρις

Greek

Noun

αρνησίπατρις • (arnisípatris) m (plural αρνησιπάτριδες, feminine αρνησιπατρία)

1. (male) renegade/traitor: someone who denies/renounces their nationality or homeland

Declension

	singular	plural
nominative	αρνησίπατρις (arnisípatris)	αρνησιπάτριδες (arnisipátrides)
genitive	αρνησιπάτριδος (arnisipátridos)	αρνησιπατρίδων (arnisipatrídon)
accusative	αρνησίπατρι (arnisípatri)	αρνησιπάτριδες (arnisipátrides)
vocative	αρνησίπατρι (arnisípatri)	αρνησιπάτριδες (arnisipátrides)

Related terms

• see: άρνηση f (árnisi, “refusal”)

Further reading

• αρνησίπατρις, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language