schrijven

Dutch

Etymology

From Middle Dutch schriven, from Old Dutch scrīvan, from Proto-West Germanic *skrīban, from Proto-Germanic *skrībaną, a late borrowing from Latin scrībō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsxrɛi̯və(n)/
• Rhymes: -ɛi̯vən

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: schrij‧ven

Verb

schrijven

1. (transitive) to write

   Ze houdt ervan om verhalen te schrijven in haar vrije tijd.

   She enjoys writing stories in her free time.

   Hij heeft een boek geschreven over zijn reizen.

   He has written a book about his travels.

   Kun je alsjeblieft je naam hier schrijven?

   Can you please write your name here?

   De studenten moeten een essay schrijven voor hun opdracht.

   The students have to write an essay for their assignment.

2. (transitive) to write (data)

   Antonym: lezen

Conjugation

Conjugation of schrijven (strong class 1)
infinitive	schrijven
past singular	schreef
past participle	geschreven
infinitive	schrijven
gerund	schrijven n
	present tense	past tense
1st person singular	schrijf	schreef
2nd person sing. (jij)	schrijft, schrijf2	schreef
2nd person sing. (u)	schrijft	schreef
2nd person sing. (gij)	schrijft	schreeft
3rd person singular	schrijft	schreef
plural	schrijven	schreven
subjunctive sing.1	schrijve	schreve
subjunctive plur.1	schrijven	schreven
imperative sing.	schrijf
imperative plur.1	schrijft
participles	schrijvend	geschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aanschrijven
• afschrijven
• beschrijven
• bijschrijven
• inschrijven
• omschrijven
• onderschrijven
• ongeschreven
• opschrijven
• overschrijven
• overschrijven
• schrijfmachine
• schrijfster
• schrijver
• slechtstschrijvend
• toeschrijven
• uitschrijven
• verschrijven
• volschrijven
• voorschrijven
• wegschrijven

 

Descendants

• Afrikaans: skryf
• Jersey Dutch: sxrāive
• Negerhollands: skriev, skrif
• Skepi Creole Dutch: screef
• → Sranan Tongo: skrifi
  • Aukan: sikiifi
  • Saramaccan: sikífi

Anagrams

• verschijn