onderschrijven

Dutch

Etymology

From onder- +‎ schrijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔndərˈsxrɛi̯və(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛi̯vən

Verb

onderschrijven

1. to affirm, to support (a point of view, argument, etc)

Conjugation

Conjugation of onderschrijven (strong class 1, prefixed)
infinitive	onderschrijven
past singular	onderschreef
past participle	onderschreven
infinitive	onderschrijven
gerund	onderschrijven n
	present tense	past tense
1st person singular	onderschrijf	onderschreef
2nd person sing. (jij)	onderschrijft, onderschrijf2	onderschreef
2nd person sing. (u)	onderschrijft	onderschreef
2nd person sing. (gij)	onderschrijft	onderschreeft
3rd person singular	onderschrijft	onderschreef
plural	onderschrijven	onderschreven
subjunctive sing.1	onderschrijve	onderschreve
subjunctive plur.1	onderschrijven	onderschreven
imperative sing.	onderschrijf
imperative plur.1	onderschrijft
participles	onderschrijvend	onderschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.