voorschrijven

Dutch

Etymology

From voor +‎ schrijven.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvoːrˌsxrɛi̯.və(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

voorschrijven

1. to prescribe

Conjugation

Conjugation of voorschrijven (strong class 1, separable)
infinitive	voorschrijven
past singular	schreef voor
past participle	voorgeschreven
infinitive	voorschrijven
gerund	voorschrijven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schrijf voor	schreef voor	voorschrijf	voorschreef
2nd person sing. (jij)	schrijft voor, schrijf voor2	schreef voor	voorschrijft	voorschreef
2nd person sing. (u)	schrijft voor	schreef voor	voorschrijft	voorschreef
2nd person sing. (gij)	schrijft voor	schreeft voor	voorschrijft	voorschreeft
3rd person singular	schrijft voor	schreef voor	voorschrijft	voorschreef
plural	schrijven voor	schreven voor	voorschrijven	voorschreven
subjunctive sing.1	schrijve voor	schreve voor	voorschrijve	voorschreve
subjunctive plur.1	schrijven voor	schreven voor	voorschrijven	voorschreven
imperative sing.	schrijf voor
imperative plur.1	schrijft voor
participles	voorschrijvend	voorgeschreven
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• schrijven voor