rozkładowiec

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -owiec. First attested in 1885.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kwaˈdɔ.vjɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvjɛt͡s
• Syllabification: roz‧kła‧do‧wiec

Noun

rozkładowiec m pers

1. (rare, archaic) corrupter

   Synonym: demoralizator

Declension

Declension of rozkładowiec

	singular	plural
nominative	rozkładowiec	rozkładowcy/rozkładowce (deprecative)
genitive	rozkładowca	rozkładowców
dative	rozkładowcowi	rozkładowcom
accusative	rozkładowca	rozkładowców
instrumental	rozkładowcem	rozkładowcami
locative	rozkładowcu	rozkładowcach
vocative	rozkładowcze	rozkładowcy

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

 

Further reading

• rozkładowiec in Polish dictionaries at PWN
• rozkładowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
• “rozkładowiec”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022