rozkładalność

Polish

Etymology

From rozkładalny +‎ -ość. First attested in 1835.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kwaˈdal.nɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: roz‧kła‧dal‧ność

Noun

rozkładalność f

1. decomposability

Declension

Declension of rozkładalność

	singular
nominative	rozkładalność
genitive	rozkładalności
dative	rozkładalności
accusative	rozkładalność
instrumental	rozkładalnością
locative	rozkładalności
vocative	rozkładalności

Related terms

adjectives

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

 

adverbs

• rozkładczo
• rozkładowo

 

nouns

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładarka
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

 

Further reading

• rozkładalność in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkładalność”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 630
• rozkładalność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego