rozkładarka

See also: rozkładarką

Polish

Etymology

From rozkładać +‎ -arka. First attested in 1964.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.kwaˈdar.ka/
• Rhymes: -arka
• Syllabification: roz‧kła‧dar‧ka

Noun

rozkładarka f

1. decomposer (machine that decomposes material)

Declension

Declension of rozkładarka

	singular	plural
nominative	rozkładarka	rozkładarki
genitive	rozkładarki	rozkładarek
dative	rozkładarce	rozkładarkom
accusative	rozkładarkę	rozkładarki
instrumental	rozkładarką	rozkładarkami
locative	rozkładarce	rozkładarkach
vocative	rozkładarko	rozkładarki

Related terms

(adjectives):

• rozkładalny
• rozkładczy
• rozkładniczy
• rozkładny
• rozkładowy

(adverbs):

• rozkładczo
• rozkładowo

(nouns):

• rozkład
• rozkładacz
• rozkładalność
• rozkładczość
• rozkładka
• rozkładnia
• rozkładnica
• rozkładnik
• rozkładowiec
• rozkładowość
• rozkładówka
• rozkładziny

(verbs):

• kładać impf
• kłaść impf
• rozkładać impf
• rozkłaść pf

Further reading

• rozkładarka in Polish dictionaries at PWN
• rozkładarka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego