เอย
Thai
[edit]Pronunciation
[edit]| Orthographic/Phonemic | เอย e ɒ y | |
| Romanization | Paiboon | əəi |
| Royal Institute | oei | |
| (standard) IPA(key) | /ʔɤːj˧/(R) | |
Particle
[edit]เอย • (əəi)
- (poetic) used to end a poem.
- พระสุนทรโวหาร (ภู่) (1916) “กล่อมพระบรรธม”, in บทเห่กล่อมพระเจ้าลูกเธอ[1] (in Thai), Bangkok: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร
- อย่าทรงพระกรรแสงกริ้ว จะเผือดผิวพระมังษา เชิญหลับพระไนยนา นิทราสำราญพระองค์เอย
- yàa song prá gan-sɛ̌ɛng grîu · jà pʉ̀ʉat pǐu prá mang-sǎa · chəən làp prá nai-yá-naa · nít-traa sǎm-raan prá-ong əəi
- Wail not, seethe not, lest the beauty of thy skin might fade. Please close thine eyes and fall into slumber for thine own enjoyment.
- อย่าทรงพระกรรแสงกริ้ว จะเผือดผิวพระมังษา เชิญหลับพระไนยนา นิทราสำราญพระองค์เอย
- พระสุนทรโวหาร (ภู่) (1916) “กล่อมพระบรรธม”, in บทเห่กล่อมพระเจ้าลูกเธอ[1] (in Thai), Bangkok: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร
- (poetic) used at the end of an expression for emphasis.
- พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (1917) “พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๒”, in ประชุมกาพย์เห่เรือ[2] (in Thai), Bangkok: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, retrieved 2019-01-05
- แกงไก่มัศหมั่นเนื้อ นพคุณ พี่เอย หอมยี่หร่ารศฉุน เฉียบร้อน ชายใดบริโภคภุญช์ พิศวาศ หวังนา แรงอยากยอหัดถ์ข้อน อกไห้หวนแสวง
- gɛɛng-gài mát-sà-màn nʉ́ʉa · nóp-pá-kun · pîi əəi · hɔ̌ɔm yîi-ràa rót chǔn · chìiap rɔ́ɔn · chaai dai bɔɔ-rí-pôok pun · pít-sà-wàat · wǎng naa · rɛɛng yàak yɔɔ hàt kɔ̂ɔn · òk hâi hǔuan sà-wɛ̌ɛng
- This chicken curry and meat matsaman from me, your loved one, for you, my older one, are scented with cumin and contain a sharply hot, pungent taste. Any man who has tried these dishes would surely fall in love with them, and would want to lift his hand up to hit his chest and cry that he would like to have them more and more.
- แกงไก่มัศหมั่นเนื้อ นพคุณ พี่เอย หอมยี่หร่ารศฉุน เฉียบร้อน ชายใดบริโภคภุญช์ พิศวาศ หวังนา แรงอยากยอหัดถ์ข้อน อกไห้หวนแสวง
- “ลิลิตพระลอ”, in ลิลิตพระลอ (in Thai), Bangkok: vajirayana.org, n.d., retrieved 2019-01-05
- เสียงฦๅเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤๅพี่ สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ
- sǐiang lʉʉ sǐiang lâo âang · an dai · pîi əəi · sǐiang yɔ̂m yɔɔ yót krai · tûua lâa · sɔ̌ɔng kʉ̌ʉa pîi làp-lǎi · lʉʉm dtʉ̀ʉn · rʉʉ pîi · sɔ̌ɔng pîi kít eeng âa · yàa dâai tǎam pʉ̌ʉa
- What's that hearsay, what's that rumour, my sisters? Who is being glorified across the realm? Have you two been in slumber or have you forgotten to stay awake, sisters? You two shall think of it yourself. No need to ask us two.
- เสียงฦๅเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย เสียงย่อมยอยศใคร ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล ลืมตื่น ฤๅพี่ สองพี่คิดเองอ้า อย่าได้ถามเผือ
- ราชบัณฑิตยสถาน (2001) พจนานุกรมศัพท์วรรณคดีไทย สมัยอยุธยา โคลงยวนพ่าย (in Thai), Bangkok: ราชบัณฑิตยสถาน, →ISBN, page 135
- นายเอยอยาป่วยก้ยว กลพราง พรอกเลย โดยข่าวขยวขจรควร อย่างอยู้ เพราะพึงซอบซอมกลาง กลยวเจต ไส้แฮ ความชอบด้วยฤๅรู้ ร่วงโรย
- naai əəi yaa bpùai gîao · gon praang · prɔ̂ɔk ləəi · dooi kàao kǐao kà-jɔɔn kuuan · yàang yûu · prɔ́ pʉng sɔ̂ɔp-sɔɔm-glaang · gliao-jèet · sâi hɛɛ · kwaam-chɔ̂ɔp dûai rʉʉ rúu · rûuang-rooi
- O men, waste not thy time uttering a tricky trick unto me, for once comes an urgent news, we ought to march our army forth forthwith. This is, in very deed, in agreement with my opinion. Whoever does a good deed will never suffer destruction.
- นายเอยอยาป่วยก้ยว กลพราง พรอกเลย โดยข่าวขยวขจรควร อย่างอยู้ เพราะพึงซอบซอมกลาง กลยวเจต ไส้แฮ ความชอบด้วยฤๅรู้ ร่วงโรย
- พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (1917) “พระราชนิพนธ์รัชกาลที่ ๒”, in ประชุมกาพย์เห่เรือ[2] (in Thai), Bangkok: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, retrieved 2019-01-05
- (colloquial) used at the end of each item of details for separation.
Derived terms
[edit]- ลงเอย (long-əəi)