หอม

Thai

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		หอม h ɒ m
Romanization	Paiboon	hɔ̌ɔm
	Royal Institute	hom
(standard) IPA(key)		/hɔːm˩˩˦/(R)

Etymology 1

From Proto-Tai *hoːmᴬ (“fragrant”). Cognate with Northern Thai ᩉᩬᨾ, Khün ᩉᩬᨾ, Lao ຫອມ, Lü ᦠᦸᧄ (ḣoam), Tai Dam ꪬꪮꪣ, Tai Dón ꪬꪮꪣ, Shan ႁွမ် (hǎum), Phake ꩭွံ (hoṃ), Ahom 𑜑𑜨𑜪 (hoṃ) or 𑜍𑜨𑜪 (roṃ), Zhuang hom.

Adjective

หอม • (hɔ̌ɔm) (abstract noun ความหอม)

1. having or emitting a pleasant scent: scented, sweet-scented, sweet-smelling, aromatic, redolent, fragrant perfumed, etc.

Verb

หอม • (hɔ̌ɔm) (abstract noun การหอม)

1. to smell or sniff, especially in order to perceive or enjoy the scent of.
2. to kiss, especially with the nose.

Derived terms

• กระถินหอม
• กระเทียมหอม
• กล้วยหอม
• โกฐหอม
• ขี้ใหม่หมาหอม
• เครื่องหอม
• ตะไคร้หอม
• น้ำหอม (náam-hɔ̌ɔm)
• ปิ้งหอม
• เปราะหอม
• ผาหอม
• เมื่อพีเนื้อหอม เมื่อผอมเนื้อเหม็น
• สวยแต่รูป จูบไม่หอม
• หอมปากหอมคอ
• หอมหวน
• หอมหวาน
• หอมหื่น
• เห็ดหอม (hèt-hɔ̌ɔm)

Etymology 2

From Khmer ក្រហម (krɑhɑɑm, “red”) (as in ខ្ទឹមក្រហម (khtœ̆mkrâhâm, “shallots, red garlic”)).

Noun

หอม • (hɔ̌ɔm)

1. any of the various plants of the genus Allium, as onion, scallion, shallot, leek, chives, etc.

Derived terms

• ต้นหอม (dtôn-hɔ̌ɔm)
• หอมแขก
• หอมแดง (hɔ̌ɔm-dɛɛng)
• หอมต้นเดี่ยว (hɔ̌ɔm-dtôn-diao)
• หอมใหญ่ (hɔ̌ɔm-yài)
• หัวหอม (hǔua-hɔ̌ɔm)

Etymology 3

Cognate with Northern Thai ᩉᩬᨾ, Khün ᩉᩬᨾ, Lao ຫອມ, Lü ᦠᦸᧄ (ḣoam), Shan ႁွမ် (hǎum), Phake ꩭွံ (hoṃ), Zhuang hom, Zuojiang Zhuang hom.

Verb

หอม • (hɔ̌ɔm) (abstract noun การหอม)

1. (archaic) to save; to collect; to accumulate.

Derived terms

• เก็บหอมรอมริบ