พระราชบัญญัติ

Thai

Alternative forms

Etymology

From พระราช (prá-râat-chá, “a prefix to nouns concerning a royal person”, literally “holy and royal”) +‎ บัญญัติ (ban-yàt, “definition, determination; prescript, prescription”). Compare Khmer ព្រះរាជបញ្ញត្តិ (preăhréachbânhnhôttĕ).

Pronunciation

Orthographic		พระราชบัญญัติ b r a r ā d͡ʑ ɓ ạ ɲ ɲ ạ t i
Phonemic		พฺระ-ราด-ชะ-บัน-หฺยัด b ̥ r a – r ā ɗ – d͡ʑ a – ɓ ạ n – h ̥ y ạ ɗ
Romanization	Paiboon	prá-râat-chá-ban-yàt
	Royal Institute	phra-rat-cha-ban-yat
(standard) IPA^(key)		/pʰra˦˥.raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥.ban˧.jat̚˨˩/^(R)

Noun

พระราชบัญญัติ • (prá-râat-chá-ban-yàt) (classifier ฉบับ)

(archaic) law, regulation, command, or edict given by a royal person.
- 1852, พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, “๔ ประกาศให้ข้าราชการลอกพระราชบัญญัติจากหอหลวง (คัดจากหมายรับสั่งเดือน ๖ ปีชวด จุลศักราช ๑๒๑๔)”, in ประชุมประกาศรัชกาลที่ ๔ ภาค ๑ ประกาศปีกุญ พ.ศ. ๒๓๙๔ ปีชวด พ.ศ. ๒๓๙๕ ปีฉลู พ.ศ. ๒๓๙๖‎^[1], Bangkok: โรงพิมพ์ไทย, published 1921, retrieved 2019-06-25:
  
  พระราชบัญญัติประกาศ ข้าราชการ ฝ่าย ทหาร พลเรือน ซึ่ง มี พนักงาน ใน กระบวนแห่...ได้แต่ง สำเร็จ แล้ว ให้กรม พระ สุรัศวดี หมาย ประกาศ ข้าราชการ ทั้งปวง ให้มา ลอกพระราชบัญญัติใน หอหลวง
  prá-râat-chá-ban-yàt bprà-gàat kâa-râat-chá-gaan fàai tá-hǎan pon-lá-rʉʉan sʉ̂ng mii pá-nák-ngaan nai grà-buuan-hɛ̀ɛ ... dâai dtɛ̀ng sǎm-rèt lɛ́ɛo · hâi grom prá sù-rát-sà-wá-dii mǎai bprà-gàat kâa-râat-chá-gaan táng-bpuuang hâi maa lɔ̂ɔk prá-râat-chá-ban-yàt nai hɔ̌ɔ-lǔuang
  [Now that] the decree announcing [the list of] public officials in the military and civil sides that have duties in the parades...has been completely drawn up, the Phra Suratsawadi Department shall issue writs notifying all the public officials [thereof and requiring them] to come and copy the decree from the Royal Library.
- 1853, พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, “๑๕ ประกาศเตือนผู้ที่ใช้อักษรผิด”, in ประชุมประกาศรัชกาลที่ ๔ ภาค ๑ ประกาศปีกุญ พ.ศ. ๒๓๙๔ ปีชวด พ.ศ. ๒๓๙๕ ปีฉลู พ.ศ. ๒๓๙๖‎^[2], Bangkok: โรงพิมพ์ไทย, published 1921, retrieved 2019-06-25:
  
  ขุน สุวรรณ อักษร รับ พระบรมราช โองการ...ให้ประกาศ ว่า...อักษร ๔ อักษร คือ ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ นี้หา ควร จะ ใส่ ห นำ แล กากะบาท ไม่...ด้วย ตัว ห นั้น เฉพาะ นำ ได้แต่ตัว อักษรต่ำ...แล กากะบาท นั้น ใช้ได้แต่อักษรกลาง...พระราชบัญญัตินี้ตี พิมพ์แต่ ณ วัน พุฒ เดือน ๘ ขึ้น ๑๐ ค่ำ ปี ฉลู เบญจศก จุลศักราช ๑ ๒ ๑ ๕
  kǔn sù-wan àk-sɔ̌ɔn ráp prá-bɔɔ-rom-má-râat-chá oong-gaan ... hâi bprà-gàat wâa ... àk-sɔ̌ɔn · sìi · àk-sɔ̌ɔn · kʉʉ · rʉ́ · rʉʉ · lʉ́ · lʉʉ · níi hǎa kuuan jà sài · hɔ̌ɔ · nam lɛɛ gaa-gà-bàat mâi ... dûai dtuua · hɔ̌ɔ · nán chà-pɔ́ nam dâai dtɛ̀ɛ dtuua àk-sɔ̌ɔn-dtàm ... lɛɛ gaa-gà-bàat nán chái dâai dtɛ̀ɛ àk-sɔ̌ɔn-glaang ... prá-râat-chá-ban-yàt níi dtii pim dtɛ̀ɛ · ná · wan pút · dʉʉan · bpɛ̀ɛt · kʉ̂n · sìp · kâm · bpii chà-lǔu · been-jà-sòk · jun-lá-sàk-gà-ràat · pan sɔ̌ɔng-rɔ́ɔi sìp hâa
  Khun Suwan Akson had received a royal command...that an announcement be made as follows... The leading ho and the crowfoot should never be added to these four letters, that is, rue, rue, lue, [and] lue...because the leading ho letter can only lead the akson tam letters...and the crowfoot can only apply to the akson klang... This decree was printed on Wednesday, the 10th day of the waxing moon of the 8th month, 1215 Lesser Era, Year 5, the Year of Ox.
- 1853, พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว, “๑๗. ประกาศพระราชบัญญัติฝ่ายพระบวรราชวัง เรื่องเล่นเบี้ยในพระบวรราชวัง (คัดมาจากหมายรับสั่งเดือน ๘ อุตราสาธ ปีฉลู จุลศักราช ๑๒๑๕)”, in ประชุมประกาศรัชกาลที่ ๔ ภาค ๑ ประกาศปีกุญ พ.ศ. ๒๓๙๔ ปีชวด พ.ศ. ๒๓๙๕ ปีฉลู พ.ศ. ๒๓๙๖‎^[3], Bangkok: โรงพิมพ์ไทย, published 1921, retrieved 2019-06-25:
  
  ประกาศพระราชบัญญัติฝ่าย พระ บวรราชวัง เรื่อง เล่นเบี้ย ใน พระ บวรราชวัง
  bprà-gàat prá-râat-chá-ban-yàt fàai prá bɔɔ-wɔɔn-râat-chá-wang rʉ̂ʉang lên-bîia nai prá bɔɔ-wɔɔn-râat-chá-wang
  Proclaiming the decree of the Front Palace on the playing of bia in the Front Palace
(Thailand law) act of parliament, probably first used on 27 June 1932 when an interim charter was enacted following the overthrow of the absolute monarchy. Abbreviation: พ.ร.บ. (pɔɔ-rɔɔ-bɔɔ).
- 1932 June 27, “พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช ๒๔๗๕”, in ห้องสมุดกฎหมาย‎^[4], Bangkok: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, published n.d., archived from the original on 15 August 2020:
  
  มาตรา ๘ สภาผู้แทนราษฎร มี อำนาจ ออกพระราชบัญญัติทั้งหลาย พระราชบัญญัตินั้น เมื่อ กษัตริย์ได้ประกาศ ให้ใช้แล้ว ให้เป็น อัน ใช้บังคับ ได้
  mâat-dtraa · bpɛ̀ɛt · sà-paa-pûu-tɛɛn-râat-sà-dɔɔn mii am-nâat ɔ̀ɔk prá-râat-chá-ban-yàt táng-lǎai · prá-râat-chá-ban-yàt nán mʉ̂ʉa gà-sàt dâai bprà-gàat hâi chái lɛ́ɛo hâi bpen an chái-bang-káp dâai
  Section 8 The House of People's Representatives has the power to issue all acts. Those acts shall become applicable upon having been proclaimed by the King to come into force.
act of parliament in a monarchical country; that in a republic or other state than a monarchy is called รัฐบัญญัติ (rát-tà-ban-yàt).
(biblical) law or regulation given by the God.

Related terms

กฎกระทรวง
ข้อกำหนด
ข้อบังคับ (kɔ̂ɔ-bang-káp)
ข้อบัญญัติ
คำสั่ง (kam-sàng)
เทศบัญญัติ
ประกาศ (bprà-gàat)
ประมวลกฎหมาย (bprà-muuan-gòt-mǎai)
พระราชกฤษฎีกา (prá-râat-chá-grìt-sà-dii-gaa)
พระราชกำหนด (prá-râat-chá-gam-nòt)
ระเบียบ (rá-bìiap)
รัฐธรรมนูญ (rát-tà-tam-má-nuun)

Proper noun

พระราชบัญญัติ • (prá-râat-chá-ban-yàt)

(biblical) Deuteronomy: the fifth book of the Old Testament.