ταράζω

Greek

Alternative forms

• ταράσσω (tarásso) (formal)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ταράζω from Ancient Greek τᾰράσσω (tarássō) / τᾰράττω (taráttō) from past tense:‑αξα to present:‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).

Pronunciation

• IPA^(key): /taˈra.zo/
• Hyphenation: τα‧ρά‧ζω

Verb

ταράζω • (tarázo) (past τάραξα, passive ταράζομαι, p‑past ταράχτηκα, ppp ταραγμένος)

1. to agitate, trouble someone
2. to disturb (of pain, stressful situation)
3. to shake (e.g. a liquid)

   Synonym: αναταράζω (anatarázo)

Conjugation

ταράζω   ταράζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ταράζω (→ταράσσω1)	ταράξω	ταράζομαι	ταραχτώ4
2 sg	ταράζεις	ταράξεις	ταράζεσαι	ταραχτείς
3 sg	ταράζει	ταράξει	ταράζεται	ταραχτεί
1 pl	ταράζουμε, [‑ομε]	ταράξουμε, [‑ομε]	ταραζόμαστε	ταραχτούμε
2 pl	ταράζετε	ταράξετε	ταράζεστε, ταραζόσαστε	ταραχτείτε
3 pl	ταράζουν(ε)	ταράξουν(ε)	ταράζονται	ταραχτούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τάραζα	τάραξα	ταραζόμουν(α)	ταράχτηκα4
2 sg	τάραζες	τάραξες	ταραζόσουν(α)	ταράχτηκες
3 sg	τάραζε	τάραξε	ταραζόταν(ε)	ταράχτηκε
1 pl	ταράζαμε	ταράξαμε	ταραζόμασταν, (‑όμαστε)	ταραχτήκαμε
2 pl	ταράζατε	ταράξατε	ταραζόσασταν, (‑όσαστε)	ταραχτήκατε
3 pl	τάραζαν, ταράζαν(ε)	τάραξαν, ταράξαν(ε)	ταράζονταν, (ταραζόντουσαν)	ταράχτηκαν, ταραχτήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ταράζω ➤	θα ταράξω ➤	θα ταράζομαι ➤	θα ταραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ταράζεις, …	θα ταράξεις, …	θα ταράζεσαι, …	θα ταραχτείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ταράξει		έχω, έχεις, … ταραχτεί   είμαι, είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ταράξει		είχα, είχες, … ταραχτεί   ήμουν, ήσουν, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ταράξει		θα έχω, θα έχεις, … ταραχτεί   θα είμαι, θα είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τάραζε	τάραξε, τάραχ' 2	—	ταράξου
2 pl	ταράζετε	ταράξτε, ταράχτε3	ταράζεστε	ταραχτείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ταράζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ταράξει ➤		ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	ταράξει		ταραχτεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds.  2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. τάραχ' το ("shake it!")  3. Colloquial.  4. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (ταράχθηκα) from the verb ταράσσω.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αδιατάρακτος (adiatáraktos, “undisturbed”)
• αναταράζω (anatarázo, “shake”)
• ανατάραξη f (anatáraxi, “shaking”)
• αναταράσσω (anatarásso, “shake”) (formal)
• αναταραχή f (anatarachí, “unrest”)
• αντάρα f (antára, “mist; mayhem”)
• αταραξία f (ataraxía, “calmness, imperturbability, ataraxia”)
• ατάραχος (atárachos, “calm”)
• ατάραχτος (atárachtos, “calm. unshaken”), ατάρακτος (atáraktos)
• διατάραξη f (diatáraxi, “disturbance”)
• διαταράσσω (diatarásso, “disturb”)
• διαταραχή f (diatarachí, “disorder”)
• θαλασσοταραχή f (thalassotarachí, “turbulen sea”)
• καταταράζω (katatarázo, “ταράζω extremely”)
• πολυτάραχος (polytárachos, “turbulent, checkered”)
• συνταρακτικός (syntaraktikós, “shocking, resounding”)
• συνταράσσω (syntarásso, “shock”)
• ταραγμένος (taragménos, “shaken”, participle)
• ταράκουλο n (tarákoulo, “shock”) (colloquial)
• ταρακούνημα n (tarakoúnima, “shaking”)
• ταρακουνώ (tarakounó, “shake”)
• ταραχή f (tarachí, “disturbance, confusion”)
• ταραχοποιός m (tarachopoiós, “agitator”)
• τάραχος m (tárachos) (colloquial, idiomatic)
• ταραχώδης (tarachódis, “tumultuous”)

Further reading

• ταράζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language