ταράζω

Greek

Alternative forms

ταράσσω (tarásso) (formal)

Etymology

Inherited from Byzantine Greek ταράζω from Ancient Greek τᾰράσσω (tarássō) / τᾰράττω (taráttō) from past tense:‑αξα to present:‑άζω, in the pattern of στάζω (stázō), ἔσταξα (éstaxa, “I dripped”).

Pronunciation

IPA^(key): /taˈra.zo/
Hyphenation: τα‧ρά‧ζω

Verb

ταράζω • (tarázo) (past τάραξα, passive ταράζομαι, p‑past ταράχτηκα, ppp ταραγμένος)

to agitate, trouble someone
to disturb (of pain, stressful situation)
to shake (e.g. a liquid)
Synonym: αναταράζω (anatarázo)

Conjugation

ταράζω ταράζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ταράζω (→ταράσσω¹)	ταράξω	ταράζομαι	ταραχτώ⁴
2 sg	ταράζεις	ταράξεις	ταράζεσαι	ταραχτείς
3 sg	ταράζει	ταράξει	ταράζεται	ταραχτεί

1 pl	ταράζουμε, [‑ομε]	ταράξουμε, [‑ομε]	ταραζόμαστε	ταραχτούμε
2 pl	ταράζετε	ταράξετε	ταράζεστε, ταραζόσαστε	ταραχτείτε
3 pl	ταράζουν(ε)	ταράξουν(ε)	ταράζονται	ταραχτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τάραζα	τάραξα	ταραζόμουν(α)	ταράχτηκα⁴
2 sg	τάραζες	τάραξες	ταραζόσουν(α)	ταράχτηκες
3 sg	τάραζε	τάραξε	ταραζόταν(ε)	ταράχτηκε

1 pl	ταράζαμε	ταράξαμε	ταραζόμασταν, (‑όμαστε)	ταραχτήκαμε
2 pl	ταράζατε	ταράξατε	ταραζόσασταν, (‑όσαστε)	ταραχτήκατε
3 pl	τάραζαν, ταράζαν(ε)	τάραξαν, ταράξαν(ε)	ταράζονταν, (ταραζόντουσαν)	ταράχτηκαν, ταραχτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ταράζω ➤	θα ταράξω ➤	θα ταράζομαι ➤	θα ταραχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ταράζεις, …	θα ταράξεις, …	θα ταράζεσαι, …	θα ταραχτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ταράξει		έχω, έχεις, … ταραχτεί είμαι, είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ταράξει		είχα, είχες, … ταραχτεί ήμουν, ήσουν, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ταράξει		θα έχω, θα έχεις, … ταραχτεί θα είμαι, θα είσαι, … ταραγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τάραζε	τάραξε, τάραχ' ²	—	ταράξου
2 pl	ταράζετε	ταράξτε, ταράχτε³	ταράζεστε	ταραχτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ταράζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ταράξει ➤		ταραγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	ταράξει		ταραχτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Older, formal version of the verb, also found in modern compounds. 2. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. τάραχ' το ("shake it!") 3. Colloquial. 4. Also formal alternatives with learned {-χθ-} (ταράχθηκα) from the verb ταράσσω. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αδιατάρακτος (adiatáraktos, “undisturbed”)
αναταράζω (anatarázo, “shake”)
ανατάραξη f (anatáraxi, “shaking”)
αναταράσσω (anatarásso, “shake”) (formal)
αναταραχή f (anatarachí, “unrest”)
αντάρα f (antára, “mist; mayhem”)
αταραξία f (ataraxía, “calmness, imperturbability, ataraxia”)
ατάραχος (atárachos, “calm”)
ατάραχτος (atárachtos, “calm. unshaken”), ατάρακτος (atáraktos)
διατάραξη f (diatáraxi, “disturbance”)
διαταράσσω (diatarásso, “disturb”)
διαταραχή f (diatarachí, “disorder”)
θαλασσοταραχή f (thalassotarachí, “turbulen sea”)
καταταράζω (katatarázo, “ταράζω extremely”)
πολυτάραχος (polytárachos, “turbulent, checkered”)
συνταρακτικός (syntaraktikós, “shocking, resounding”)
συνταράσσω (syntarásso, “shock”)
ταραγμένος (taragménos, “shaken”, participle)
ταράκουλο n (tarákoulo, “shock”) (colloquial)
ταρακούνημα n (tarakoúnima, “shaking”)
ταρακουνώ (tarakounó, “shake”)
ταραχή f (tarachí, “disturbance, confusion”)
ταραχοποιός m (tarachopoiós, “agitator”)
τάραχος m (tárachos) (colloquial, idiomatic)
ταραχώδης (tarachódis, “tumultuous”)