συνταρακτικός
Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- συνταραχτικός (syntarachtikós)
Etymology
[edit]Learnedly from the συνταρακ- stem of συνταράσσω (syntarásso) + -τικός (-tikós).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]συνταρακτικός • (syntaraktikós) m (feminine συνταρακτική, neuter συνταρακτικό)
- shocking, shattering (inspiring great mental disturbance or shock)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | συνταρακτικός (syntaraktikós) | συνταρακτική (syntaraktikí) | συνταρακτικό (syntaraktikó) | συνταρακτικοί (syntaraktikoí) | συνταρακτικές (syntaraktikés) | συνταρακτικά (syntaraktiká) | |
| genitive | συνταρακτικού (syntaraktikoú) | συνταρακτικής (syntaraktikís) | συνταρακτικού (syntaraktikoú) | συνταρακτικών (syntaraktikón) | συνταρακτικών (syntaraktikón) | συνταρακτικών (syntaraktikón) | |
| accusative | συνταρακτικό (syntaraktikó) | συνταρακτική (syntaraktikí) | συνταρακτικό (syntaraktikó) | συνταρακτικούς (syntaraktikoús) | συνταρακτικές (syntaraktikés) | συνταρακτικά (syntaraktiká) | |
| vocative | συνταρακτικέ (syntaraktiké) | συνταρακτική (syntaraktikí) | συνταρακτικό (syntaraktikó) | συνταρακτικοί (syntaraktikoí) | συνταρακτικές (syntaraktikés) | συνταρακτικά (syntaraktiká) | |
Derived terms
[edit]- συνταρακτικά (syntaraktiká, adverb)
References
[edit]- ^ συνταρακτικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language