Jump to content

ατάραχος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Ancient Greek ἀτάραχος (atárakhos). See the verb ταράσσω (tarássō, stir).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aˈta.ɾa.xos/
  • Hyphenation: α‧τά‧ρα‧χος

Adjective

[edit]

ατάραχος (atárachosm (feminine ατάραχη, neuter ατάραχο)

  1. unruffled, tranquil, composed
    Antonym: ταραγμένος (taragménos)

Declension

[edit]
Declension of ατάραχος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ατάραχος (atárachos) ατάραχη (atárachi) ατάραχο (atáracho) ατάραχοι (atárachoi) ατάραχες (atáraches) ατάραχα (atáracha)
genitive ατάραχου (atárachou) ατάραχης (atárachis) ατάραχου (atárachou) ατάραχων (atárachon) ατάραχων (atárachon) ατάραχων (atárachon)
accusative ατάραχο (atáracho) ατάραχη (atárachi) ατάραχο (atáracho) ατάραχους (atárachous) ατάραχες (atáraches) ατάραχα (atáracha)
vocative ατάραχε (atárache) ατάραχη (atárachi) ατάραχο (atáracho) ατάραχοι (atárachoi) ατάραχες (atáraches) ατάραχα (atáracha)
[edit]

Further reading

[edit]