πατροκτόνος

Ancient Greek

Etymology

From πατρός (patrós) +‎ -κτόνος (-któnos). By surface analysis, πατρός (patrós) +‎ κτείνω (kteínō) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.trok.tó.nos/ → /pa.trokˈto.nos/ → /pa.trokˈto.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.trok.tó.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.trokˈto.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.trokˈto.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.trokˈto.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.trokˈto.nos/

Adjective

πατροκτόνος • (patroktónos) m or f (neuter πατροκτόνον); second declension

1. of or pertaining to parricide, patricide, murdering one's father; parricidal, patricidal
   • 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 750-752:

     κρατηθεὶς δ᾽ ἐκ φίλων ἀβουλιᾶν ἐγείνατο μὲν μόρον αὑτῷ, πατροκτόνον Οἰδιπόδαν

     kratētheìs d’ ek phílōn abouliân egeínato mèn móron hautôi, patroktónon Oidipódan

     (please add an English translation of this quotation)

2. of or pertaining to a murdering father; father who is murdering
   • 480 BCE – 406 BCE, Euripides, Iphigenia 1082-1085:

     ὦ πότνι᾽, ἥπερ μ᾽ Αὐλίδος κατὰ πτυχὰς δεινῆς ἔσωσας ἐκ πατροκτόνου χερός, σῶσόν με καὶ νῦν τούσδε τ᾽

     ô pótni’, hḗper m’ Aulídos katà ptukhàs deinês ésōsas ek patroktónou kherós, sôsón me kaì nûn toúsde t’

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second declension of πατροκτόνος; πατροκτόνον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		πατροκτόνος patroktónos	πατροκτόνον patroktónon		πατροκτόνω patroktónō	πατροκτόνω patroktónō		πατροκτόνοι patroktónoi	πατροκτόνᾰ patroktónă
Genitive		πατροκτόνου patroktónou	πατροκτόνου patroktónou		πατροκτόνοιν patroktónoin	πατροκτόνοιν patroktónoin		πατροκτόνων patroktónōn	πατροκτόνων patroktónōn
Dative		πατροκτόνῳ patroktónōi	πατροκτόνῳ patroktónōi		πατροκτόνοιν patroktónoin	πατροκτόνοιν patroktónoin		πατροκτόνοις patroktónois	πατροκτόνοις patroktónois
Accusative		πατροκτόνον patroktónon	πατροκτόνον patroktónon		πατροκτόνω patroktónō	πατροκτόνω patroktónō		πατροκτόνους patroktónous	πατροκτόνᾰ patroktónă
Vocative		πατροκτόνε patroktóne	πατροκτόνον patroktónon		πατροκτόνω patroktónō	πατροκτόνω patroktónō		πατροκτόνοι patroktónoi	πατροκτόνᾰ patroktónă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		πατροκτόνως patroktónōs			πατροκτονώτερος patroktonṓteros			πατροκτονώτᾰτος patroktonṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πατροκτονέω (patroktonéō)

Descendants

• Greek: πατροκτόνος (patroktónos)

References

• “πατροκτόνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πατροκτόνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πατροκτόνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πατροκτόνος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

From Ancient Greek πατροκτόνος (patroktónos). By surface analysis, πατήρ (patír, “father”) +‎ κτόνος (któnos, “killer”)

Adjective

πατροκτόνος • (patroktónos) m (feminine πατροκτόνος, neuter πατροκτόνο)

1. patricidal

Declension

Declension of πατροκτόνος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	πατροκτόνος (patroktónos)	πατροκτόνη (patroktóni)	πατροκτόνο (patroktóno)		πατροκτόνοι (patroktónoi)	πατροκτόνες (patroktónes)	πατροκτόνα (patroktóna)
genitive	πατροκτόνου (patroktónou)	πατροκτόνης (patroktónis)	πατροκτόνου (patroktónou)		πατροκτόνων (patroktónon)	πατροκτόνων (patroktónon)	πατροκτόνων (patroktónon)
accusative	πατροκτόνο (patroktóno)	πατροκτόνη (patroktóni)	πατροκτόνο (patroktóno)		πατροκτόνους (patroktónous)	πατροκτόνες (patroktónes)	πατροκτόνα (patroktóna)
vocative	πατροκτόνε (patroktóne)	πατροκτόνη (patroktóni)	πατροκτόνο (patroktóno)		πατροκτόνοι (patroktónoi)	πατροκτόνες (patroktónes)	πατροκτόνα (patroktóna)

Noun

πατροκτόνος • (patroktónos) m or f (plural πατροκτόνοι)

1. patricide (a person who murders his/her father)

Declension

Declension of πατροκτόνος

	singular	plural
nominative	πατροκτόνος (patroktónos)	πατροκτόνοι (patroktónoi)
genitive	πατροκτόνου (patroktónou)	πατροκτόνων (patroktónon)
accusative	πατροκτόνο (patroktóno)	πατροκτόνους (patroktónous)
vocative	πατροκτόνε (patroktóne)	πατροκτόνοι (patroktónoi)

References

• “πατροκτόνος”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language