πατροκτόνος

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

πατήρ (patír, father) +‎ -κτόνος (-któnos, killer)

Adjective

[edit]

πατροκτόνος (patroktónosm (feminine πατροκτόνος, neuter πατροκτόνο)

  1. patricidal

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative πατροκτόνος (patroktónos) πατροκτόνη (patroktóni) πατροκτόνο (patroktóno) πατροκτόνοι (patroktónoi) πατροκτόνες (patroktónes) πατροκτόνα (patroktóna)
genitive πατροκτόνου (patroktónou) πατροκτόνης (patroktónis) πατροκτόνου (patroktónou) πατροκτόνων (patroktónon) πατροκτόνων (patroktónon) πατροκτόνων (patroktónon)
accusative πατροκτόνο (patroktóno) πατροκτόνη (patroktóni) πατροκτόνο (patroktóno) πατροκτόνους (patroktónous) πατροκτόνες (patroktónes) πατροκτόνα (patroktóna)
vocative πατροκτόνε (patroktóne) πατροκτόνη (patroktóni) πατροκτόνο (patroktóno) πατροκτόνοι (patroktónoi) πατροκτόνες (patroktónes) πατροκτόνα (patroktóna)

Noun

[edit]

πατροκτόνος (patroktónosm or f (plural πατροκτόνοι)

  1. patricide (a person who murders his/her father)

Declension

[edit]
singular plural
nominative πατροκτόνος (patroktónos) πατροκτόνοι (patroktónoi)
genitive πατροκτόνου (patroktónou) πατροκτόνων (patroktónon)
accusative πατροκτόνο (patroktóno) πατροκτόνους (patroktónous)
vocative πατροκτόνε (patroktóne) πατροκτόνοι (patroktónoi)