μουσικός

Ancient Greek

Alternative forms

• μωσικός (mōsikós) — Doric

Etymology

From Μοῦσα (Moûsa, “Muse”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /muː.si.kós/ → /mu.siˈkos/ → /mu.siˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /muː.si.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mu.siˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mu.siˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mu.siˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mu.siˈkos/

Adjective

μουσῐκός • (mousĭkós) m (feminine μουσῐκή, neuter μουσῐκόν); first/second declension

1. of or for music, musical
2. skilled in music, musical
3. accomplished
4. (nominalized, masculine singular) musician
5. (nominalized, masculine singular) votary of the Muses, a person of letters and accomplishment, scholar
6. (nominalized, feminine singular or neuter plural) music

Declension

First and second declension of μουσῐκός; μουσῐκή; μουσῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μουσῐκός mousĭkós	μουσῐκή mousĭkḗ	μουσῐκόν mousĭkón		μουσῐκώ mousĭkṓ	μουσῐκᾱ́ mousĭkā́	μουσῐκώ mousĭkṓ		μουσῐκοί mousĭkoí	μουσῐκαί mousĭkaí	μουσῐκᾰ́ mousĭkắ
Genitive		μουσῐκοῦ mousĭkoû	μουσῐκῆς mousĭkês	μουσῐκοῦ mousĭkoû		μουσῐκοῖν mousĭkoîn	μουσῐκαῖν mousĭkaîn	μουσῐκοῖν mousĭkoîn		μουσῐκῶν mousĭkôn	μουσῐκῶν mousĭkôn	μουσῐκῶν mousĭkôn
Dative		μουσῐκῷ mousĭkôi	μουσῐκῇ mousĭkêi	μουσῐκῷ mousĭkôi		μουσῐκοῖν mousĭkoîn	μουσῐκαῖν mousĭkaîn	μουσῐκοῖν mousĭkoîn		μουσῐκοῖς mousĭkoîs	μουσῐκαῖς mousĭkaîs	μουσῐκοῖς mousĭkoîs
Accusative		μουσῐκόν mousĭkón	μουσῐκήν mousĭkḗn	μουσῐκόν mousĭkón		μουσῐκώ mousĭkṓ	μουσῐκᾱ́ mousĭkā́	μουσῐκώ mousĭkṓ		μουσῐκούς mousĭkoús	μουσῐκᾱ́ς mousĭkā́s	μουσῐκᾰ́ mousĭkắ
Vocative		μουσῐκέ mousĭké	μουσῐκή mousĭkḗ	μουσῐκόν mousĭkón		μουσῐκώ mousĭkṓ	μουσῐκᾱ́ mousĭkā́	μουσῐκώ mousĭkṓ		μουσῐκοί mousĭkoí	μουσῐκαί mousĭkaí	μουσῐκᾰ́ mousĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μουσῐκῶς mousĭkôs				μουσῐκώτερος mousĭkṓteros				μουσῐκώτᾰτος mousĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• μουσική f (mousikḗ, “music”)

Descendants

• Greek: μουσικός (mousikós)
• → Georgian: მუსიკოსი (musiḳosi)
• → Latin: mūsicus (see there for further descendants)
• →⇒ Classical Syriac: ܡܘܣܝܩܪܐ (mūsīqārā)

Further reading

• μουσικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μουσικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “μουσικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G3451 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accomplished idem, page 6.
  • artistic idem, page 42.
  • cultivated idem, page 188.
  • cultured idem, page 189.
  • educated idem, page 262.
  • elegant idem, page 265.
  • enlightened idem, page 275.
  • intellectual idem, page 448.
  • lettered idem, page 486.
  • literary idem, page 494.
  • musical idem, page 547.
  • musician idem, page 547.
  • polished idem, page 625.
  • refined idem, page 684.
  • scholarly idem, page 739.
  • skilful idem, page 780.
  • tasteful idem, page 856.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek μουσικός (mousikós), from Μοῦσα (Moûsa, “Muse”).

Pronunciation

• IPA^(key): /mu.siˈkos/

Adjective

μουσικός • (mousikós) m (feminine μουσική, neuter μουσικό)

1. (music) musical, pertaining to music

Declension

Declension of μουσικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	μουσικός (mousikós)	μουσική (mousikí)	μουσικό (mousikó)		μουσικοί (mousikoí)	μουσικές (mousikés)	μουσικά (mousiká)
genitive	μουσικού (mousikoú)	μουσικής (mousikís)	μουσικού (mousikoú)		μουσικών (mousikón)	μουσικών (mousikón)	μουσικών (mousikón)
accusative	μουσικό (mousikó)	μουσική (mousikí)	μουσικό (mousikó)		μουσικούς (mousikoús)	μουσικές (mousikés)	μουσικά (mousiká)
vocative	μουσικέ (mousiké)	μουσική (mousikí)	μουσικό (mousikó)		μουσικοί (mousikoí)	μουσικές (mousikés)	μουσικά (mousiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μουσικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μουσικός, etc.)

Antonyms

• άμουσος (ámousos, “unmusical, dissonant”)

Related terms

• μουσική f (mousikí, “music”)

Noun

μουσικός • (mousikós) m or f (plural μουσικοί)

1. (music) musician, composer, music teacher

Declension

Declension of μουσικός

	singular	plural
nominative	μουσικός (mousikós)	μουσικοί (mousikoí)
genitive	μουσικού (mousikoú)	μουσικών (mousikón)
accusative	μουσικό (mousikó)	μουσικούς (mousikoús)
vocative	μουσικέ (mousiké)	μουσικοί (mousikoí)

Further reading

• μουσικός on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el