μονομερής
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek μονομερής (monomerḗs).[1] By surface analysis, μονο- (mono-) + -μερής (-merís).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]μονομερής • (monomerís) m (feminine μονομερής, neuter μονομερές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονομερής (monomerís) | μονομερής (monomerís) | μονομερές (monomerés) | μονομερείς (monomereís) | μονομερείς (monomereís) | μονομερή (monomerí) | |
| genitive | μονομερούς (monomeroús) μονομερή (monomerí) |
μονομερούς (monomeroús) | μονομερούς (monomeroús) | μονομερών (monomerón) | μονομερών (monomerón) | μονομερών (monomerón) | |
| accusative | μονομερή (monomerí) | μονομερή (monomerí) | μονομερές (monomerés) | μονομερείς (monomereís) | μονομερείς (monomereís) | μονομερή (monomerí) | |
| vocative | μονομερή (monomerí) μονομερής (monomerís) |
μονομερής (monomerís) | μονομερές (monomerés) | μονομερείς (monomereís) | μονομερείς (monomereís) | μονομερή (monomerí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μονομερής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μονομερής, etc.)
Synonyms
[edit]- μονόπλευρος (monóplevros)
Related terms
[edit]- μονομερώς (monomerós)
- μονομέρεια f (monoméreia, “unilateralism”)
- διμερής (dimerís, “bilateral”)
- πολυμερής (polymerís, “polymeric, multilateral”)
References
[edit]- ^ μονομερής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language