μονο-

See also: μονό, μόνο, and μονό-

Ancient Greek

Prefix

μονο- • (mono-)

1. Combining form of μόνος (mónos, “alone, only”)

Derived terms

Ancient Greek terms prefixed with μονο-

μονοειδής

Μονεμβασία

μονόκερως

μονόλιθος

μονόλογος

μονόχρωμος

Descendants

Descendants

• Greek: μονο- (mono-), μονό- (monó-), μον- (mon-) — before a vowel
• → Bulgarian: моно- (mono-)
• → Catalan: mono-
• → Dutch: mono-
• → English: mono-
• → Finnish: mono-
• → French: mono-
• → Galician: mono-
• → Georgian: მონო- (mono-)
• → German: mono-
• Hebrew: מונו־ (mono-)
• → Indonesian: mono-
• → Japanese: モノ (mono)
• → Malay: mono-
• → Polish: mono-
• → Portuguese: mono-
• → Russian: моно- (mono-)
• → Spanish: mono-
• → Ukrainian: моно- (mono-)

Greek

Alternative forms

• μονό- (monó-)
• μον- (mon-) — before a vowel

Prefix

μονο- • (mono-)

1. mono-, uni-

Derived terms

Greek terms prefixed with μονο-

μονόδρομος

μονοκαλλιέργεια

μονοκατοικία

μονόλιθος

μονομέρεια

μονομερής

μονοψήφιος

Related terms

• μονοψήφιος (monopsífios, “with 1 digit”)
• and see numeral prefixes on WikipediaWikipedia as first combining forms with -ψήφιος (-psífios)