μονοψήφιος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly from μονο- (mono-) + ψηφίο (psifío) + -ιος (-ios).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]μονοψήφιος • (monopsífios) m (feminine μονοψήφια, neuter μονοψήφιο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονοψήφιος (monopsífios) | μονοψήφια (monopsífia) | μονοψήφιο (monopsífio) | μονοψήφιοι (monopsífioi) | μονοψήφιες (monopsífies) | μονοψήφια (monopsífia) | |
| genitive | μονοψήφιου (monopsífiou) | μονοψήφιας (monopsífias) | μονοψήφιου (monopsífiou) | μονοψήφιων (monopsífion) | μονοψήφιων (monopsífion) | μονοψήφιων (monopsífion) | |
| accusative | μονοψήφιο (monopsífio) | μονοψήφια (monopsífia) | μονοψήφιο (monopsífio) | μονοψήφιους (monopsífious) | μονοψήφιες (monopsífies) | μονοψήφια (monopsífia) | |
| vocative | μονοψήφιε (monopsífie) | μονοψήφια (monopsífia) | μονοψήφιο (monopsífio) | μονοψήφιοι (monopsífioi) | μονοψήφιες (monopsífies) | μονοψήφια (monopsífia) | |
Related terms
[edit]References
[edit]- ^ μονοψήφιος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language