μονόπλευρος
Greek
[edit]Adjective
[edit]μονόπλευρος • (monóplevros) m (feminine μονόπλευρη, neuter μονόπλευρο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μονόπλευρος (monóplevros) | μονόπλευρη (monóplevri) | μονόπλευρο (monóplevro) | μονόπλευροι (monóplevroi) | μονόπλευρες (monóplevres) | μονόπλευρα (monóplevra) | |
| genitive | μονόπλευρου (monóplevrou) | μονόπλευρης (monóplevris) | μονόπλευρου (monóplevrou) | μονόπλευρων (monóplevron) | μονόπλευρων (monóplevron) | μονόπλευρων (monóplevron) | |
| accusative | μονόπλευρο (monóplevro) | μονόπλευρη (monóplevri) | μονόπλευρο (monóplevro) | μονόπλευρους (monóplevrous) | μονόπλευρες (monóplevres) | μονόπλευρα (monóplevra) | |
| vocative | μονόπλευρε (monóplevre) | μονόπλευρη (monóplevri) | μονόπλευρο (monóplevro) | μονόπλευροι (monóplevroi) | μονόπλευρες (monóplevres) | μονόπλευρα (monóplevra) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μονόπλευρος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μονόπλευρος, etc.)
Synonyms
[edit]- μονομερής (monomerís)