wymowny

See also: wymówny

Old Polish

Etymology

From wymowa +‎ -ny. First attested in 1447–1462.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmɔvnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmɔvnɨ/

Adjective

wymowny

1. eloquent
   • 1915 [1447-1462], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎^[1], page 544:

     Nusch, moy namyleyschy, nade wszythky gyne w navkach nauczon[y]e, [w] przyrodzenyv czvdne, *mocznye, *mądrze y thesch *wymownye nawybornyeyschy, bo thy szwą [nauk]a Aristhothelyscha... przewyszasch

     [Nuż, moj Namilejszy, nade wszytki jine w naukach nauczony[e], [w] przyrodzeniu cudnie, mocnie, mądrze i też wymownie, nawyborniejszy! Bo ty swą [nauk]ą Arystotelisza... przewyszasz]

2. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) kind, nice; friendly

   Synonym: wymówiony

   • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[2], volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 492:

     Concinnus sgodny, wymowny, przymowny, llaszkawy

     [Concinnus zgodny, wymowny, przymowny, łaskawy]

Derived terms

adjective

• niewymowny

 

noun

• wymowność

 

Related terms

adjectives

• niewymowiący
• niewymówiony
• wymowny
• wymówiony

 

adverb

• niewymownie

 

nouns

• wymawianie
• wymowa
• wymówca
• wymówienie
• wymówka

 

verbs

• mówić impf
• wymówić pf, wymawiać impf

 

Descendants

• Polish: wymowny

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• wymówny (obsolete)

Etymology

Inherited from Old Polish wymowny. By surface analysis, wymowa +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘˈmɔv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: wy‧mow‧ny

Adjective

wymowny (comparative wymowniejszy, superlative najwymowniejszy, derived adverb wymownie)

1. meaningful, pregnant, revealing
2. eloquent, articulate

Declension

Declension of wymowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wymowny		wymowna	wymowne	wymowni	wymowne
genitive	wymownego		wymownej	wymownego	wymownych
dative	wymownemu		wymownej	wymownemu	wymownym
accusative	wymownego	wymowny	wymowną	wymowne	wymownych	wymowne
instrumental	wymownym		wymowną	wymownym	wymownymi
locative	wymownym		wymownej	wymownym	wymownych

Derived terms

adjective

• niewymowny

 

noun

• wymowność

 

Related terms

adjectives

• wymawialny
• wymawianiowy

 

nouns

• wymawialność
• wymowa
• wymówca
• wymóweczka
• wymówienie
• wymówisko
• wymówka

 

verbs

• mówić impf
• wymówić pf, wymawiać impf

 

Further reading

• wymowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wymowny in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wymowny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Magdalena Majdak (16.11.2010) “WYMOWNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wymowny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wymowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 939