Jump to content

niewymowny

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From nie- +‎ wymowny. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ɲɛvɨmɔvnɨ/

Adjective

[edit]

niewymowny (derived adverb niewymownie)

  1. indescribable
    Synonyms: niewymowiący, niewymówiony
    • 15th century, Spowiedź powszechna - Confessio generalis, number 5:
      Prossza..., aby myą nye raczyl szandzycz vedlug czyanszkosczy grzechow mogych, ale vedlug szwego szwyanthego a nyevymovnego myloszyerdzą
      [Proszę..., aby mię nie raczył sądzić według ciężkości grzechow mojich, ale według swego świętego a niewymownego miłosierdzia]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: niewymowny

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “niewymowny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish niewymowny. By surface analysis, nie- +‎ wymowny.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ɲɛ.vɘˈmɔv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvnɘ
  • Syllabification: nie‧wy‧mow‧ny

Adjective

[edit]

niewymowny (not comparable, derived adverb niewymownie)

  1. unpronounceable
  2. unspeakable

Declension

[edit]
[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • niewymowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • niewymowny in Polish dictionaries at PWN