wymówiony

Old Polish

Etymology

From wymówić +‎ -ony. First attested in c. 1428.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmɔːvjɔnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmovjɔnɨ/

Adjective

wymówiony

1. (attested in Greater Poland, Masovia) above mentioned
   • 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[1], volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 482:

     Quod si predictas hereditates a predicto Iohanne non exemeremus aczby prerzekoncze dzedzini o[d] wymowyonego […] ne wykupilibichom

     [Quod si predictas hereditates a predicto Iohanne non exemeremus aczby przerzekące dziedziny o[d] wymowionego […] nie wykupilibychom]

2. kind, nice; friendly

   Synonym: wymowny

   • 1885-2024 [Fifteenth century], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne‎^[2], volume III, page 179:

     *Vvigatus mihi eris bandzesz wymowyenszy

     [Vvigatus mihi eris będziesz wymowieńszy]

Related terms

adjectives

• niewymowiący
• niewymowny
• niewymówiony
• wymowny

 

adverb

• niewymownie

 

nouns

• wymawianie
• wymowa
• wymowność
• wymówca
• wymówienie
• wymówka

 

verbs

• mówić impf
• wymówić pf, wymawiać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wymówić, wymołwić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wymówiony”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /vɘ.muˈvjɔ.nɘ/
• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: wy‧mó‧wio‧ny

Participle

wymówiony (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of wymówić

Declension

Declension of wymówiony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wymówiony		wymówiona	wymówione	wymówieni	wymówione
genitive	wymówionego		wymówionej	wymówionego	wymówionych
dative	wymówionemu		wymówionej	wymówionemu	wymówionym
accusative	wymówionego	wymówiony	wymówioną	wymówione	wymówionych	wymówione
instrumental	wymówionym		wymówioną	wymówionym	wymówionymi
locative	wymówionym		wymówionej	wymówionym	wymówionych