wymawianie

Old Polish

Alternative forms

• wymałwianie

Etymology

From wymawiać +‎ -anie. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmaːvjaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmɒvjaɲe/

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɨmaːvaɲɛː/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɨmɒvaɲe/

Noun

wymawianie n

1. (attested in Silesia) excuse
   • 1956 [Fifteenth century], Jerzy Woronczak, editor, Teksty polskie w rękopisie nr 43 Biblioteki Kapitulnej we Wrocławiu z połowy XV wieku‎^[1], Silesia, page 57r:

     Doctorum flos, eximius Ieronimus, humanas excusaciones, wymalwane, confundans ait

     [Doctorum flos, eximius Ieronimus, humanas excusaciones, wymałwianie, confundans ait]

   • 1874-1891 [Fifteenth century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności‎^{[2], [3], [4]}, volume XXV, page 175:

     Sexto dyabolus facit homines muttos ficcione, vymawyanym, multi enim sunt, qui in confessione excusant sua peccata et paliant ea tayą

     [Sexto dyabolus facit homines muttos ficcione, wymawianim, multi enim sunt, qui in confessione excusant sua peccata et paliant ea tają]

Related terms

(adjectives):

• niewymowiący
• niewymowny
• niewymówiony
• wymowny
• wymówiony

(adverb):

• niewymownie

(nouns):

• wymowa
• wymowność
• wymówca
• wymówienie
• wymówka

(verbs):

• mówić impf
• wymówić pf, wymawiać impf

Descendants

• Polish: wymawianie

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wymawianie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wymawianie. By surface analysis, wymawiać +‎ -anie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɘ.maˈvja.ɲɛ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨ.mɒˈvja.ɲe/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: wy‧ma‧wia‧nie

Noun

wymawianie n

1. verbal noun of wymawiać

Declension

Declension of wymawianie

	singular
nominative	wymawianie
genitive	wymawiania
dative	wymawianiu
accusative	wymawianie
instrumental	wymawianiem
locative	wymawianiu
vocative	wymawianie

Derived terms

(adjective):

• wymawianiowy

Further reading

• wymawianie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wymawianie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wymawianie”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 928