Jump to content

nakłaść

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ kłaść. First attested in the fifteenth century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /nakɫaɕt͡ɕ/

Verb

[edit]

nakłaść pf

  1. to put a lot of something
    • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 16, 20:
      Tedi Yzay poiøw osla y nakladl nan pelno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)
      [Tedy Izaj pojąw osła i nakładł nań pełno chleba (tulit itaque Isai asinum plenum panibus)]
[edit]
adjective
noun
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: nakłaść

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “nakłaść”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish nakłaść. By surface analysis, na- +‎ kłaść.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -akwaɕt͡ɕ
  • Syllabification: na‧kłaść

Verb

[edit]

nakłaść pf

  1. (transitive) to put a lot of something [with genitive]
  2. (transitive, colloquial) to pummel, to hit many times [with instrumental ‘with what’], [with dative ‘whom’] [with po (+ locative) ‘what part of the body’]
    Synonyms: see Thesaurus:bić
  3. (transitive, Middle Polish) to fill up
    Synonym: napełnić
  4. (transitive, Middle Polish) to coat in a layer of something
    Synonym: powlec
  5. (transitive, Middle Polish, of cosmetics, medical creams, etc.) to smear, to apply
    Synonym: nasmarować
  6. (transitive, Middle Polish) to prepare a bonfire

Conjugation

[edit]
Conjugation of nakłaść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakłaść
future tense 1st nakładę nakładziemy
2nd nakładziesz nakładziecie
3rd nakładzie nakładą
impersonal nakładzie się
past tense 1st nakładłem,
-(e)m nakładł
nakładłam,
-(e)m nakładła
nakładłom,
-(e)m nakładło
nakładliśmy,
-(e)śmy nakładli
nakładłyśmy,
-(e)śmy nakładły
2nd nakładłeś,
-(e)ś nakładł
nakładłaś,
-(e)ś nakładła
nakładłoś,
-(e)ś nakładło
nakładliście,
-(e)ście nakładli
nakładłyście,
-(e)ście nakładły
3rd nakładł nakładła nakładło nakładli nakładły
impersonal nakładziono
conditional 1st nakładłbym,
bym nakładł
nakładłabym,
bym nakładła
nakładłobym,
bym nakładło
nakładlibyśmy,
byśmy nakładli
nakładłybyśmy,
byśmy nakładły
2nd nakładłbyś,
byś nakładł
nakładłabyś,
byś nakładła
nakładłobyś,
byś nakładło
nakładlibyście,
byście nakładli
nakładłybyście,
byście nakładły
3rd nakładłby,
by nakładł
nakładłaby,
by nakładła
nakładłoby,
by nakładło
nakładliby,
by nakładli
nakładłyby,
by nakładły
impersonal nakładziono by
imperative 1st niech nakładę nakładźmy
2nd nakładź nakładźcie
3rd niech nakładzie niech nakładą
passive adjectival participle nakładziony nakładziona nakładzione nakładzeni nakładzione
anterior adverbial participle nakładłszy
verbal noun nakładzenie
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

[edit]