nakładaczka

See also: nakładaczką

Polish

Etymology

From nakładacz +‎ -ka. First attested in 1913.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.kwaˈdat͡ʂ.ka/
• Rhymes: -at͡ʂka
• Syllabification: na‧kła‧dacz‧ka

Noun

nakładaczka f

1. (publishing) female equivalent of nakładacz (“feeder”) (one who feeds sheets of paper into a machine)

Declension

Declension of nakładaczka

	singular	plural
nominative	nakładaczka	nakładaczki
genitive	nakładaczki	nakładaczek
dative	nakładaczce	nakładaczkom
accusative	nakładaczkę	nakładaczki
instrumental	nakładaczką	nakładaczkami
locative	nakładaczce	nakładaczkach
vocative	nakładaczko	nakładaczki

Related terms

adjectives

• nakładany
• nakładczy
• nakładkowy
• nakładny
• nakładowy

 

adverbs

• nakładczo
• nakładnie
• nakładowo

 

nouns

• nakład
• nakładarka
• nakładca
• nakładczość
• nakładka
• nakładnik
• nakładowość

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• nakładać impf
• nakłaść pf

 

Further reading

• nakładaczka in Polish dictionaries at PWN