błądzić

Polish

Alternative forms

• błędzić (Middle Polish)
• błąsieć (“to be delirious with fever”) (Chełmno)

Etymology

Etymology tree

Proto-Balto-Slavic *blándīˀtei

Proto-Slavic *blǫditi

Old Polish błędzić

Polish błądzić

Inherited from Old Polish błędzić. By surface analysis, błąd +‎ -ić

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈbwɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈbɫɔ̃.d͡ʑit͡ɕ/
• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈbwɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: błą‧dzić

Verb

błądzić impf

1. (intransitive) to lose one's way, to get lost (to not know one's location; to look for the right path)

   Synonyms: błąkać się, gubić się

2. (intransitive, of a person) to wander, to stray, to rove, to err (to walk around without a specific destination)

   Synonym: błąkać się

   długo błądzić ― to wander for a long time

   błądzić po omacku ― to wander blindly

3. (intransitive) to wander (to attempt to look for a solution to a problem)
4. (intransitive, of a person) to wander (to slowly and aimlessly touch) [with instrumental ‘with what’]

   błądzić dłońmi/rękami ― to wander with one's hands

   błądzić palcami ― to wander with one's fingers

   błądzić oczami ― to wander with one's eyes

   błądzić spojrzeniem/wzrokiem ― to wander with one's look

   1. (intransitive, of a body part) to wander (to slowly and aimlessly touch)

      spojrzenie/wzrok błądzi ― one's look is wandering

      ręce/dłonie błądzą ― one's hands are wandering

      palce błądzą ― one's fingers are wandering

      oczy błądzą ― one's eyes are wandering

5. (intransitive, literary) to err, to make a mistake (to act wrongly or inappropriately)

   Synonym: mylić

   błądzić w życiu ― to err in life

6. (intransitive, Far Masovian, Kolno) to rave in delirium
7. (intransitive, Middle Polish) to deviate (to leave norms and rules)
8. (intransitive, Middle Polish) to stray (to preach, spread, or accept heresies, to depart from the faith)
9. (intransitive, Middle Polish) to lie in disorder
10. (intransitive, Middle Polish) Synonym of szaleć
11. (intransitive, Middle Polish) Synonym of wprowadzać w błąd [with w (+ locative)]
12. (intransitive, Middle Polish) Synonym of grzeszyć

Conjugation

Conjugation of błądzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		błądzić
present tense	1st	błądzę			błądzimy
	2nd	błądzisz			błądzicie
	3rd	błądzi			błądzą
	impersonal	błądzi się
past tense	1st	błądziłem, -(e)m błądził	błądziłam, -(e)m błądziła	błądziłom, -(e)m błądziło	błądziliśmy, -(e)śmy błądzili	błądziłyśmy, -(e)śmy błądziły
	2nd	błądziłeś, -(e)ś błądził	błądziłaś, -(e)ś błądziła	błądziłoś, -(e)ś błądziło	błądziliście, -(e)ście błądzili	błądziłyście, -(e)ście błądziły
	3rd	błądził	błądziła	błądziło	błądzili	błądziły
	impersonal	błądzono
future tense	1st	będę błądził, będę błądzić	będę błądziła, będę błądzić	będę błądziło, będę błądzić	będziemy błądzili, będziemy błądzić	będziemy błądziły, będziemy błądzić
	2nd	będziesz błądził, będziesz błądzić	będziesz błądziła, będziesz błądzić	będziesz błądziło, będziesz błądzić	będziecie błądzili, będziecie błądzić	będziecie błądziły, będziecie błądzić
	3rd	będzie błądził, będzie błądzić	będzie błądziła, będzie błądzić	będzie błądziło, będzie błądzić	będą błądzili, będą błądzić	będą błądziły, będą błądzić
	impersonal	będzie błądzić się
conditional	1st	błądziłbym, bym błądził	błądziłabym, bym błądziła	błądziłobym, bym błądziło	błądzilibyśmy, byśmy błądzili	błądziłybyśmy, byśmy błądziły
	2nd	błądziłbyś, byś błądził	błądziłabyś, byś błądziła	błądziłobyś, byś błądziło	błądzilibyście, byście błądzili	błądziłybyście, byście błądziły
	3rd	błądziłby, by błądził	błądziłaby, by błądziła	błądziłoby, by błądziło	błądziliby, by błądzili	błądziłyby, by błądziły
	impersonal	błądzono by
imperative	1st	niech błądzę			błądźmy
	2nd	błądź			błądźcie
	3rd	niech błądzi			niech błądzą
active adjectival participle		błądzący	błądząca	błądzące	błądzący	błądzące
contemporary adverbial participle		błądząc
verbal noun		błądzenie

Derived terms

(proverbs):

• błądzić jest rzeczą ludzką
• kto pyta, ten nie błądzi

(nouns):

• prąd błądzący

(verbs):

• pobłądzić pf
• zabłądzić pf
• zbłądzić pf

(verbs):

• błądzić myślami impf

Related terms

(adjectives):

• bezbłędny
• błędnawy
• błędnikowy
• błędny

(adverbs):

• bezbłędnie
• błędnie

(nouns):

• bezbłędność
• błąd
• błędnica
• błędnik
• błędnodruk
• błędność

Further reading

• błądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błądzić in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “błądzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Barbara Rykiel-Kempf (14.03.2019) “BŁĄDZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “błądzić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “błądzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “błądzić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 172
• Jan Karłowicz (1900) “błądzić”, in Słownik gwar polskich [Dictionary of Polish dialects] (in Polish), volume 1: A do E, Kraków: Akademia Umiejętności, page 91
• błądzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego