błąkać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish błąkać, from Proto-Slavic *blǫkati. Compare *blǫditi (“to wander astray, err”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbwɔŋ.kat͡ɕ/

• Audio 1; “błąkać”:

  (file)

• Audio 2; “błąkać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔŋkat͡ɕ
• Syllabification: błą‧kać

Verb

błąkać impf

1. (reflexive with się) to stray, to wander (to move around aimlessly)

   Synonym: błądzić

   błąkać się kilka godzin ― to stray for a few hours

   błąkać się kilka dni ― to stray for a few days

   błąkać się po bezdrożach ― to stray on the off-roads

   błąkać się po lesie ― to stray in the forest

   błąkać się po mieście ― to stray in the city

   błąkać się po okolicy ― to stray in the area

   błąkać się po świecie ― to stray around the world

   błąkać się po ulicach ― to stray in the streets

   błąkać się po domu ― to stray in one's house

   błąkać się po korytarzach ― to stray in corridors

   błąkać się przez całą noc ― to stray all night

   błąkać się w ciemnościach ― to stray in darkness

2. (reflexive with się, of a facial expression or concepts) to flash, to fleet (to be faint or barely noticeable) [with dative ‘whom’]

   cień uśmiechu błąka się ― a hint of a shadow flashes

   półuśmiech błąka się ― a smirk flashes

   uśmiech/uśmieszek błąka się ― a smile flashes

   błąkać się na twarzy ― to flash on someone's face

   błąkać się na ustach ― to flash on someone's mouth

   błąkać się na wargach ― to flash on someone's lips

   błąkać się po twarzy ― o flash across someone's face

   błąkać się po ustach ― o flash across someone's mouth

   pomysł błąka się ― an idea flashes (in one's mind)

   pytanie błąka się ― a question fleets

   wspomnienie błąka się ― a memory fleets

   myśli błąkają się ― thoughts fleet

   błąkać się po głowie ― to flash in one's head

   błąkać się w pamięci ― to flash in one's memory

3. (transitive, obsolete) to lead astray, to mislead

Conjugation

Conjugation of błąkać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		błąkać
present tense	1st	błąkam			błąkamy
	2nd	błąkasz			błąkacie
	3rd	błąka			błąkają
	impersonal	błąka się
past tense	1st	błąkałem, -(e)m błąkał	błąkałam, -(e)m błąkała	błąkałom, -(e)m błąkało	błąkaliśmy, -(e)śmy błąkali	błąkałyśmy, -(e)śmy błąkały
	2nd	błąkałeś, -(e)ś błąkał	błąkałaś, -(e)ś błąkała	błąkałoś, -(e)ś błąkało	błąkaliście, -(e)ście błąkali	błąkałyście, -(e)ście błąkały
	3rd	błąkał	błąkała	błąkało	błąkali	błąkały
	impersonal	błąkano
future tense	1st	będę błąkał, będę błąkać	będę błąkała, będę błąkać	będę błąkało, będę błąkać	będziemy błąkali, będziemy błąkać	będziemy błąkały, będziemy błąkać
	2nd	będziesz błąkał, będziesz błąkać	będziesz błąkała, będziesz błąkać	będziesz błąkało, będziesz błąkać	będziecie błąkali, będziecie błąkać	będziecie błąkały, będziecie błąkać
	3rd	będzie błąkał, będzie błąkać	będzie błąkała, będzie błąkać	będzie błąkało, będzie błąkać	będą błąkali, będą błąkać	będą błąkały, będą błąkać
	impersonal	będzie błąkać się
conditional	1st	błąkałbym, bym błąkał	błąkałabym, bym błąkała	błąkałobym, bym błąkało	błąkalibyśmy, byśmy błąkali	błąkałybyśmy, byśmy błąkały
	2nd	błąkałbyś, byś błąkał	błąkałabyś, byś błąkała	błąkałobyś, byś błąkało	błąkalibyście, byście błąkali	błąkałybyście, byście błąkały
	3rd	błąkałby, by błąkał	błąkałaby, by błąkała	błąkałoby, by błąkało	błąkaliby, by błąkali	błąkałyby, by błąkały
	impersonal	błąkano by
imperative	1st	niech błąkam			błąkajmy
	2nd	błąkaj			błąkajcie
	3rd	niech błąka			niech błąkają
active adjectival participle		błąkający	błąkająca	błąkające	błąkający	błąkające
passive adjectival participle		błąkany	błąkana	błąkane	błąkani	błąkane
contemporary adverbial participle		błąkając
verbal noun		błąkanie

Derived terms

nouns

• błąkacz
• błąkanina

 

verbs

• obłąkać impf, obłąkiwać pf
• przybłąkać impf, przybłąkiwać pf
• zabłąkać impf, zabłąkiwać pf
• zbłąkać impf, zbłąkiwać pf

 

Further reading

• błąkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• błąkać in Polish dictionaries at PWN