błąkanina

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: błąkaniną

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From błąkanie +‎ -ina. First attested in 1638.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bwɔŋ.kaˈɲi.na/
  • Rhymes: -ina
  • Syllabification: błą‧ka‧ni‧na

Noun

[edit]

błąkanina f

  1. itinerancy, wandering, straying
    Synonyms: tułaczka, włóczęga

Declension

[edit]
Declension of błąkanina
singular
nominative błąkanina
genitive błąkaniny
dative błąkaninie
accusative błąkaninę
instrumental błąkaniną
locative błąkaninie
vocative błąkanino
[edit]
noun
verb

References

[edit]
  1. ^ Wiesław Morawski (2007 July 4) “BŁĄKANINA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku
  2. ^ błąkanina in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=błąkanina&oldid=82243110"