zbłądzić

Polish

Etymology

From z- +‎ błądzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzbwɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: zbłą‧dzić

Verb

zbłądzić pf (imperfective błądzić)

1. (intransitive) to get lost, to stray (to unknowingly stray from the right path)

   Synonym: zabłądzić

2. (intransitive) to chance to get somewhere, to happen to be somewhere

   Synonym: zabłądzić

3. (intransitive) to err (to make a mistake)

Conjugation

Conjugation of zbłądzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbłądzić
future tense	1st	zbłądzę			zbłądzimy
	2nd	zbłądzisz			zbłądzicie
	3rd	zbłądzi			zbłądzą
	impersonal	zbłądzi się
past tense	1st	zbłądziłem, -(e)m zbłądził	zbłądziłam, -(e)m zbłądziła	zbłądziłom, -(e)m zbłądziło	zbłądziliśmy, -(e)śmy zbłądzili	zbłądziłyśmy, -(e)śmy zbłądziły
	2nd	zbłądziłeś, -(e)ś zbłądził	zbłądziłaś, -(e)ś zbłądziła	zbłądziłoś, -(e)ś zbłądziło	zbłądziliście, -(e)ście zbłądzili	zbłądziłyście, -(e)ście zbłądziły
	3rd	zbłądził	zbłądziła	zbłądziło	zbłądzili	zbłądziły
	impersonal	zbłądzono
conditional	1st	zbłądziłbym, bym zbłądził	zbłądziłabym, bym zbłądziła	zbłądziłobym, bym zbłądziło	zbłądzilibyśmy, byśmy zbłądzili	zbłądziłybyśmy, byśmy zbłądziły
	2nd	zbłądziłbyś, byś zbłądził	zbłądziłabyś, byś zbłądziła	zbłądziłobyś, byś zbłądziło	zbłądzilibyście, byście zbłądzili	zbłądziłybyście, byście zbłądziły
	3rd	zbłądziłby, by zbłądził	zbłądziłaby, by zbłądziła	zbłądziłoby, by zbłądziło	zbłądziliby, by zbłądzili	zbłądziłyby, by zbłądziły
	impersonal	zbłądzono by
imperative	1st	niech zbłądzę			zbłądźmy
	2nd	zbłądź			zbłądźcie
	3rd	niech zbłądzi			niech zbłądzą
anterior adverbial participle		zbłądziwszy
verbal noun		zbłądzenie

Further reading

• zbłądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zbłądzić in Polish dictionaries at PWN