-γράφος

See also: -γραφος

Ancient Greek

Etymology

From γράφω (gráphō, “to write”).

Suffix

-γράφος • (-gráphos)

1. writer

   ‎γῆ (gê, “earth”) + ‎-γράφος (-gráphos) → ‎γεωγράφος (geōgráphos, “geographer”)

2. writing, describing

   ‎χώρᾱ (khṓrā, “country”) + ‎-γράφος (-gráphos) → ‎χωρογράφος (khōrográphos, “describing countries”)

Derived terms

Ancient Greek terms suffixed with -γράφος

βιβλιογράφος

γεωγράφος

διθυραμβογράφος

εἰκονογράφος

ζωγράφος

ἡμερογράφος

θαλασσογράφος

ἰαμβογράφος

κωμῳδιογράφος

πινακόγραφος

πορνογράφος

ῥυπαρογράφος

σκηνογράφος

σκιαγράφος

τεχνογράφος

τραγῳδιογράφος

ὑμνογράφος

χωρογράφος

ψευδογράφος

Descendants

• Greek: -γράφος (-gráfos)
• → Latin: -graphus
  • → Dutch: -graaf
  • → English: -graph, -grapher
  • → French: -graphe (learned)
  • → German: -graph, -graf
  • → Italian: -grafo (learned)
  • → Portuguese: -grafo (learned)
  • → Spanish: -grafo (learned)

Greek

Alternative forms

• -γραφος (-grafos)

Suffix

-γράφος • (-gráfos)

1. Used to form nouns referring to various types of writer or author:

   ‎αθλητικός (athlitikós, “athletics”) + ‎-γράφος (-gráfos) → ‎αθλητικογράφος (athlitikográfos, “sportswriter”)

2. Used to form adjectives describing various types of writing:

   ‎χέρι (chéri, “hand”) + ‎-γράφος (-gráfos) → ‎χειρόγραφος (cheirógrafos, “handwritten”)

Declension

For noun forms:

Declension of -γράφος

	singular	plural
nominative	-γράφος (-gráfos)	-γράφοι (-gráfoi)
genitive	-γράφου (-gráfou)	-γράφων (-gráfon)
accusative	-γράφο (-gráfo)	-γράφους (-gráfous)
vocative	-γράφε (-gráfe)	-γράφοι (-gráfoi)

Derived terms

Greek terms suffixed with -γράφος

αθλητικογράφος

αλληλογράφος

εικονογράφος

κινηματογράφος

λαογράφος

σεναριογράφος

συμβολαιογράφος

χαρτογράφος