Jump to content

ανεκλάλητος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek ἀνεκλάλητος (aneklálētos). By surface analysis, αν- (an-, α- privative) +‎ Ancient Greek ἐκλαλέω (eklaléō, speak out) +‎ -τος (-tos, adjectival suffix).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /a.neˈkla.li.tos/
  • Hyphenation: α‧νε‧κλά‧λη‧τος

Adjective

[edit]

ανεκλάλητος (aneklálitosm (feminine ανεκλάλητη, neuter ανεκλάλητο)

  1. (learned) inexpressible, indescribable (eg joy)
    Synonyms: ανείπωτος (aneípotos), απερίγραπτος (aperígraptos), ανομολόγητος (anomológitos) Literally a synonym, but with negative connotations: ανεκδιήγητος (anekdiígitos).

Declension

[edit]
Declension of ανεκλάλητος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεκλάλητος (aneklálitos) ανεκλάλητη (anekláliti) ανεκλάλητο (aneklálito) ανεκλάλητοι (aneklálitoi) ανεκλάλητες (aneklálites) ανεκλάλητα (aneklálita)
genitive ανεκλάλητου (aneklálitou) ανεκλάλητης (aneklálitis) ανεκλάλητου (aneklálitou) ανεκλάλητων (anekláliton) ανεκλάλητων (anekláliton) ανεκλάλητων (anekláliton)
accusative ανεκλάλητο (aneklálito) ανεκλάλητη (anekláliti) ανεκλάλητο (aneklálito) ανεκλάλητους (aneklálitous) ανεκλάλητες (aneklálites) ανεκλάλητα (aneklálita)
vocative ανεκλάλητε (aneklálite) ανεκλάλητη (anekláliti) ανεκλάλητο (aneklálito) ανεκλάλητοι (aneklálitoi) ανεκλάλητες (aneklálites) ανεκλάλητα (aneklálita)

Further reading

[edit]