odmówić
Appearance
Old Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From od- + mówić. First attested in the 15th century.[1]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]odmówić pf (imperfective odmawiać)
- (attested in Masovia) to say no, to reject, to deny
- 1950 [1429], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 346, Warsaw:
- Kedi Marcisz swim kmeczem w czasz pouedzal, eze o wyesz odmovil, a na penandzech oszadzil
- [Kiedy Marcisz swym kmieciem w czas powiedział, eże o wieś odmowił, a na pieniądzech osadził]
- 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 39:
- Nagod... proszil... swogich sząszadow wyesznycz, aby sladem... szlodzeya... gonycz gemv pomogli. Alye wyesznycze posczygacz slodzeya othmowily szą (furem insequi recusarunt
- [Nagod... prosił... swojich sąsiadow wieśnic, aby śladem... złodzieja... gonić jemu pomogli, ale wieśnice pościgać złodzieja otmowili są (furem insequi recusarunt]
- (attested in Greater Poland) to advise against
- 1959 [1398], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 381, Poznań:
- Yssze Marczin ne odmouil Yana szoltisa od rok za swego pana za Wolwrama
- [Iże Marcin nie odmowił Jana sołtysza od rok[u] za swego pana za Wolframa]
- to speak against, to resist, to protest
- 1884 [c. 1455-1460], “Die Magdeburger Urtheile. Ein Deutschen Rechtes in polnischer Sprache aus der Mitte des XV Jahrhunderts”, in Aleksander Brückner, editor, Archiv für slavische Philologie, pages 75, 1:
- Ktho czyrpyal rok y dzyen a z strzechy albo sz rynny woda czyekla [przed] przesz gego dwor albo dom przesz prawey odmowy, szlowye ysz przeczyw temv w czasz przed prawem nye odmowyl albo zabronyl, ten mvszy tesz tho daley czyrpyecz
- [Kto cirpiał rok i dzień, aż z strzechy albo z rynny woda ciekła [przed] przez jego dwor albo dom przez prawej odmowy, słowie iż przeciw temu w czas przed prawem nie odmowił albo zabronił, ten musi też to dalej cirpieć]
- (attested in Greater Poland) to take back, to rescind, to cancel one's words
- 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 133:
- Thego mnye danya przed gaynym szadem nygdy nye 'odmowyl, szlowye nye odwolal, przetho ya szprawnye foldruya polowyczą tego domu
- [Tego mnie dania przed gajnym sądem nigdy nie odmowił, słowie nie odwołał, przeto ja sprawnie fołdruję połowicę tego domu]
- (attested in Masovia) to arrange, to agree
- 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią][1], Mierzeniec, Płock, line 349:
- Chciałbych otmowić z tobą, mogłlibych się skryć przed tobą, gdybych się w ziemi chował albo twardo zamurował
- [Chczalbych othmovycz s tobv, moglybych (leg. mogł-li-bych) szya szkrycz przeth tobv, gdybych szyą w szemy choval albo twardo szamvroval?]
Derived terms
[edit]nouns
Related terms
[edit]noun
verbs
- mówić impf
Descendants
[edit]- Polish: odmówić
References
[edit]- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “odmówić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “odmówić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Old Polish odmówić. By surface analysis, od- + mówić. Compare Polish odmówić.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]odmówić pf (imperfective odmawiać)
- (transitive or in Middle Polish, reflexive) to say no, to deny, to reject (to reject something) [with genitive ‘what’] [with dative ‘whom’]
- 1871, Bronisław Wołowski, Polacy w rewolucyi paryzkiéj[2], Drukarnia narodowa W. Manickiego, archived from the original on 2022-08-07, page 12:
- P[an] Juliusz Favre odmówił traktowania z buntownikami, choć buntownikiem było dwu-milionowe miasto, zupełnie tak samo jak car Mikołaj odmówił traktowania z Polakami.
- Mr. Jules Favre refused to negotiate with the rebels, though a city of two million people was in rebellion, entirely the same way Tsar Nicholas refused to negotiate with the Poles.
- (transitive) to deny, to refuse (to refuse to give, grant, or recognize something to someone) [with genitive ‘what’] [with dative ‘what/whom’]
- (transitive) to say grace, to say a prayer; to recite
- Synonym: zmówić
- (transitive, colloquial) to cancel, to negative (to invalidate, annul)
- Antonym: umówić
- (transitive, Middle Polish) to recite (to say what one is obligated or ought to say)
- (intransitive, Middle Polish) to reply, to answer
- Synonym: odpowiedzieć
- (intransitive, Middle Polish) to arrange, to agree as a result of conversation
Conjugation
[edit]Derived terms
[edit]noun
verbs
Related terms
[edit]adjective
adverb
noun
verbs
- mówić impf
Further reading
[edit]- odmówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odmówić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odmowić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “odmowić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “ODMÓWIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.09.2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odmówić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “odmówić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odmówić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 626
- odmówić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Categories:
- Old Polish terms prefixed with od-
- Old Polish terms with IPA pronunciation
- Old Polish lemmas
- Old Polish verbs
- Old Polish perfective verbs
- Masovia Old Polish
- Old Polish terms with quotations
- Greater Poland Old Polish
- Polish terms inherited from Old Polish
- Polish terms derived from Old Polish
- Polish terms prefixed with od-
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio pronunciation
- Rhymes:Polish/uvit͡ɕ
- Rhymes:Polish/uvit͡ɕ/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish verbs
- Polish perfective verbs
- Polish transitive verbs
- Middle Polish
- Polish reflexive verbs
- Polish terms with quotations
- Polish colloquialisms
- Polish intransitive verbs
- pl:Prayer
- pl:Talking