odmawiać posłuszeństwa

Polish

Etymology

Literally, “to refuse obedience”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔdˈma.vjat͡ɕ pɔ.swuˈʂɛɲ.stfa/
• Syllabification: od‧ma‧wiać po‧słu‧szeń‧stwa

Verb

odmawiać posłuszeństwa impf (perfective odmówić posłuszeństwa)

1. (intransitive, idiomatic) to act up, to rebel, to shut down (to stop working properly) [with dative ‘on whom’]

Conjugation

Conjugation of odmawiać posłuszeństwa: see odmawiać.

Further reading

• odmawiać posłuszeństwa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odmawiać posłuszeństwa in Polish dictionaries at PWN