odmowny
See also: odmówny
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From odmowa + -ny. First attested in 1656–1688.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]odmowny (not comparable, derived adverb odmownie)
Declension
[edit]Declension of odmowny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | odmowny | odmowna | odmowne | odmowni | odmowne | |
| genitive | odmownego | odmownej | odmownego | odmownych | ||
| dative | odmownemu | odmownej | odmownemu | odmownym | ||
| accusative | odmownego | odmowny | odmowną | odmowne | odmownych | odmowne |
| instrumental | odmownym | odmowną | odmownym | odmownymi | ||
| locative | odmownym | odmownej | odmownym | odmownych | ||
Derived terms
[edit]noun
Related terms
[edit]nouns
verbs
References
[edit]Further reading
[edit]- odmowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- odmowny in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “odmowny”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “odmowny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “odmowny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 626