líða

See also: lida, Lida, Litha, Lída, and liþa

Faroese

Etymology

From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The sense “suffer” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈlʊija]

  Rhymes: -ʊija

Verb

líða (third person singular past indicative leið, third person plural past indicative liðu, supine liðið)

1. to elapse (time)
2. to approach
3. to move smoothly
4. to suffer

Conjugation

Conjugation of líða (group v-35)
infinitive	líða
supine	liðið
participle (a26)1	líðandi	liðin
	present	past
first singular	líði	leið
second singular	líður	leiðst
third singular	líður	leið
plural	líða	liðu
	imperative
singular	líð!
plural	líðið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Etymology

From Old Norse líða, from Proto-Germanic *līþaną. The senses “suffer, tolerate” may be borrowed from Middle Low German, but derive from the same root in any case.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈliːða/

  Rhymes: -iːða

Verb

líða (strong verb, third-person singular past indicative leið, third-person plural past indicative liðu, supine liðið)

1. (transitive, governs the dative, of time) to pass, to go by

   Ætluðum við ekki að hittast í vikunni sem leið?

   Weren't we going to meet last week?

   Tíminn líður.

   Time goes by.

   Þegar leið á daginn heyrðu þeir í drauginum sem bjó í fjallinu.

   They heard the ghost in the mountain as the day grew old.

2. (intransitive) to float, to glide
3. (impersonal, intransitive) describing a specific feeling; to feel

   Hvernig líður þér? - Mér líður ekki vel.

   How are you feeling? - I don't feel good.

   Mér líður vel.

   I feel good.

   Okkur líður illa.

   We feel bad.

4. (transitive, intransitive, governs the dative) to progress

   Hvernig líður náminu?

   How are your studies progressing?

5. (transitive, governs the accusative) to suffer

   Þú munt líða fyrir það sem vinir þínir gerðu.

   You shall suffer for what your friends did.

6. (transitive, governs the accusative) to endure, to tolerate

   Ég líð ekki svona vitleysu!

   I do not tolerate this kind of nonsense!

Conjugation

líða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að líða
supine (sagnbót)		liðið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		líðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég líð	við líðum	present (nútíð)	ég líði	við líðum
	þú líður	þið líðið		þú líðir	þið líðið
	hann, hún, það líður	þeir, þær, þau líða		hann, hún, það líði	þeir, þær, þau líði
past (þátíð)	ég leið	við liðum	past (þátíð)	ég liði	við liðum
	þú leiðst	þið liðuð		þú liðir	þið liðuð
	hann, hún, það leið	þeir, þær, þau liðu		hann, hún, það liði	þeir, þær, þau liðu
imperative (boðháttur)	líð (þú)	líðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	líddu	líðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

líðast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að líðast
supine (sagnbót)		liðist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		líðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég líðst	við líðumst	present (nútíð)	ég líðist	við líðumst
	þú líðst	þið líðist		þú líðist	þið líðist
	hann, hún, það líðst	þeir, þær, þau líðast		hann, hún, það líðist	þeir, þær, þau líðist
past (þátíð)	ég leiðst	við liðumst	past (þátíð)	ég liðist	við liðumst
	þú leiðst	þið liðust		þú liðist	þið liðust
	hann, hún, það leiðst	þeir, þær, þau liðust		hann, hún, það liðist	þeir, þær, þau liðust
imperative (boðháttur)	líðst (þú)	líðist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	líðstu	líðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

liðinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	liðinn	liðin	liðið		liðnir	liðnar	liðin
accusative (þolfall)	liðinn	liðna	liðið		liðna	liðnar	liðin
dative (þágufall)	liðnum	liðinni	liðnu		liðnum	liðnum	liðnum
genitive (eignarfall)	liðins	liðinnar	liðins		liðinna	liðinna	liðinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	liðni	liðna	liðna		liðnu	liðnu	liðnu
accusative (þolfall)	liðna	liðnu	liðna		liðnu	liðnu	liðnu
dative (þágufall)	liðna	liðnu	liðna		liðnu	liðnu	liðnu
genitive (eignarfall)	liðna	liðnu	liðna		liðnu	liðnu	liðnu

Synonyms

• (glide): svífa
• (feel): hafa
• (progress): ganga
• (suffer): þjást
• (tolerate): þola

Derived terms

derived terms from líða

• ekki langt um liðið
• er fram líða stundir
• hvað sem öðru líður
• liðinn
• líða að jólum
• líða á tímann
• líða frá
• líða hjá
• líða í brjóst
• líðast
• líða undir lok
• líða út af
• líða yfir
• lífs eða liðinn
• þegar frá líður

See also

• tíminn flýgur

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)