svífa

Icelandic

svífa (strong verb, third-person singular past indicative sveif, third-person plural past indicative svifu, supine svifið)

*svífa* – active voice (*germynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að svífa
supine sagnbót		svifið
present participle lýsingarháttur nútíðar		svífandi

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	svíf	sveif	svífi	svifi
	þú	svífur	sveifst	svífir	svifir
	hann, hún, það	svífur	sveif	svífi	svifi
plural	við	svífum	svifum	svífum	svifum
	þið	svífið	svifuð	svífið	svifuð
	þeir, þær, þau	svífa	svifu	svífi	svifu

		imperative boðháttur
singular	þú	svíf (þú), svífðu
plural	þið	svífið (þið), svífiði¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*svífast* – mediopassive voice (*miðmynd*)
		present nútíð	past þátíð	present nútíð	past þátíð
infinitive nafnháttur		að svífast
supine sagnbót		svifist
present participle lýsingarháttur nútíðar		svífandist (rare; see appendix)

		indicative framsöguháttur		subjunctive viðtengingarháttur
singular	ég	svífst	sveifst	svífist	svifist
	þú	svífst	sveifst	svífist	svifist
	hann, hún, það	svífst	sveifst	svífist	svifist
plural	við	svífumst	svifumst	svífumst	svifumst
	þið	svífist	svifust	svífist	svifust
	þeir, þær, þau	svífast	svifust	svífist	svifust

		imperative boðháttur
singular	þú	svífst (þú), svífstu
plural	þið	svífist (þið), svífisti¹

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

*svifinn* — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	svifinn	svifin	svifið	svifnir	svifnar	svifin
accusative (þolfall)	svifinn	svifna	svifið	svifna	svifnar	svifin
dative (þágufall)	svifnum	svifinni	svifnu	svifnum	svifnum	svifnum
genitive (eignarfall)	svifins	svifinnar	svifins	svifinna	svifinna	svifinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	svifni	svifna	svifna	svifnu	svifnu	svifnu
accusative (þolfall)	svifna	svifnu	svifna	svifnu	svifnu	svifnu
dative (þágufall)	svifna	svifnu	svifna	svifnu	svifnu	svifnu
genitive (eignarfall)	svifna	svifnu	svifna	svifnu	svifnu	svifnu

Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)

svífa (singular past indicative sveif, plural past indicative svifu, past participle svifinn)

to rove, ramble
(impersonal) to cause to swerve or drift [with dative ‘something’] (idiomatically translated as "swerve, drift" with the dative object as the subject)