viðtengingarháttur
Icelandic
[edit]
Etymology
[edit]From viðtenging (“annexation, connection”) + háttur (“mood”), a calque of Latin modus coniūnctīvus, since the subjunctive is frequently used when connecting a main clause with subordinate clauses.[1][2]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]viðtengingarháttur m (genitive singular viðtengingarháttar, nominative plural viðtengingarhættir)
Declension
[edit]Declension of viðtengingarháttur (masculine, based on háttur)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | viðtengingarháttur | viðtengingarhátturinn | viðtengingarhættir | viðtengingarhættirnir |
| accusative | viðtengingarhátt | viðtengingarháttinn | viðtengingarhætti | viðtengingarhættina |
| dative | viðtengingarhætti | viðtengingarhættinum | viðtengingarháttum | viðtengingarháttunum |
| genitive | viðtengingarháttar | viðtengingarháttarins | viðtengingarhátta | viðtengingarháttanna |
See also
[edit]References
[edit]- ^ Hildur Ýr Ísberg (2011), Viðtengingarháttur: Lifandi eða dauður? Rannsókn á notkun viðtengingarháttar í íslensku nútímamáli p. 1
- ^ Árni Böðvarsson (1985), Íslensk orðabók (2. útgáfa), p. 2