háttur

See also: hattur, háttr, and hátt

Faroese

Etymology

From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhɔʰtːʊɹ]

Noun

háttur m (genitive singular háttar, plural hættir or háttir)

1. way, manner
   • á hesin hátt

     in this manner

   • á mangan hátt

     in many manners

   • á ongan hátt

     in no way

2. (grammar) mood

Declension

m26	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	háttur	hátturin	hættir	hættirnir
Accusative	hátt	háttin	hættir	hættirnar
Dative	hátti	háttinum	háttum	háttunum
Genitive	háttar	háttarins	hátta	háttanna

m12	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	háttur	hátturin	háttir	háttirnir
Accusative	hátt	háttin	háttir	háttirnar
Dative	hátti	háttinum	háttum	háttunum
Genitive	háttar	háttarins	hátta	háttanna

Icelandic

Etymology

From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhauhtʏr/

  Rhymes: -auhtʏr

Noun

háttur m (genitive singular háttar, nominative plural hættir)

1. habit, wont, custom
2. a kind, a type
3. way, manner
4. (grammar) mood
5. (prosody, poetry) meter / metre
6. (logic) mode, modality; (the classification of propositions on the basis on whether they claim possibility, impossibility, contingency or necessity)

Declension

Declension of háttur (masculine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	háttur	hátturinn	hættir	hættirnir
accusative	hátt	háttinn	hætti	hættina
dative	hætti	hættinum	háttum	háttunum
genitive	háttar	háttarins	hátta	háttanna

Synonyms

• (habit): venja
• (manner): máti
• (kind): gerð

Derived terms

• á hátt
• bragarháttur
• gera með hætti
• lítils háttar
• mikils háttar
• nafnháttur
• þess háttar
• lýsingarháttur
• málsháttur
• viðtengingarháttur
• framsöguháttur
• boðháttur
• neitunarháttur
• háttaratviksorð
• hugsundarháttur
• talsháttur
• undirlægjuháttur
• óskháttur

Derived from: (logic) mode, modality

• háttarökfræði