sveima
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]sveima (weak verb, third-person singular past indicative sveimaði, supine sveimað)
- (intransitive) to float, to hover
- Synonym: svífa
- (intransitive) to wander, to roam
Conjugation
[edit]sveima — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sveima | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sveimað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sveimandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sveima | við sveimum | present (nútíð) |
ég sveimi | við sveimum |
| þú sveimar | þið sveimið | þú sveimir | þið sveimið | ||
| hann, hún, það sveimar | þeir, þær, þau sveima | hann, hún, það sveimi | þeir, þær, þau sveimi | ||
| past (þátíð) |
ég sveimaði | við sveimuðum | past (þátíð) |
ég sveimaði | við sveimuðum |
| þú sveimaðir | þið sveimuðuð | þú sveimaðir | þið sveimuðuð | ||
| hann, hún, það sveimaði | þeir, þær, þau sveimuðu | hann, hún, það sveimaði | þeir, þær, þau sveimuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sveima (þú) | sveimið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sveimaðu | sveimiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
[edit]- sveim (“wandering, roaming”)