kusić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kuɕit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kuɕit͡ɕ/

Verb

kusić impf (perfective skusić)

1. (attested in Lesser Poland) to put to the test, to prove; to test, to try
   • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎^[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 34, 19:

     Kusili sø me (tentaverunt me), posmewali se mne posmewanim

     [Kusili są mie (tentaverunt me), pośmiewali sie mnie pośmiewanim]

2. (transitive, attested in Masovia) to tempt
   • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, Warsaw, page 300:

     Tedy vyedzyon yesth Ihus na pvszczą, aby byl kvszon od dyabla (ut tentaretur a diabolo Mat 4, 1)

     [Tedy wiedzion jest Jezus na puszczą, aby był kuszon od dyjabła (ut tentaretur a diabolo Mat 4, 1)]

3. to taste (to sample the flavor of something)
   • 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 14, 34:

     Kuszøcz vkusylem (gustans gustavi)... malyvtko myodu

     [Kusząc ukusiłem (gustans gustavi)... malutko miodu]

4. to check, to investigate
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[3], page 261:

     Kvszyczye pysma (scrutamini Scripturas Jo 5, 39), yze v nych nadzyevaczye szye zyvoth myecz a thy pysma szą, ktore o mmye davayą svyadecztwo

     [Kusicie pisma (scrutamini Scripturas Jo 5, 39), iże w nich nadziewacie sie żywot mieć a ty pisma są, ktore o mnie dawają świadectwo]

5. (reflexive with się) to train, practice
   • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności‎^[4], volume V, page 253:

     Non leuabit gens contra gentem gladium, nec exercebuntur vltra ad prelium, any sze kuszycz daley bądą ku boyv (Is 2, 4)

     [Non leuabit gens contra gentem gladium, nec exercebuntur vltra ad prelium, ani sie kusić dalej będą ku boju (Is 2, 4)]

Derived terms

noun

• kusiciel

 

verbs

• pokusić pf
• pokuszać impf
• skusić pf
• skuszać impf
• skuszować impf
• ukusić pf
• ukuszać impf
• zakusić pf

 

Related terms

nouns

• pokusa
• pokusiciel
• pokuszenie
• pokuśca

 

Descendants

• Polish: kusić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “kusić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kusić, from Proto-Slavic *kusiti, from Gothic 𐌺𐌰𐌿𐍃𐌾𐌰𐌽 (kausjan), from Proto-Germanic *kauzijaną.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈku.ɕit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈku.ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: ku‧sić

Verb

kusić impf (perfective skusić)

1. (transitive) to tempt (to provoke someone to do something, especially something wrong)

Conjugation

Conjugation of kusić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kusić
present tense	1st	kuszę			kusimy
	2nd	kusisz			kusicie
	3rd	kusi			kuszą
	impersonal	kusi się
past tense	1st	kusiłem, -(e)m kusił	kusiłam, -(e)m kusiła	kusiłom, -(e)m kusiło	kusiliśmy, -(e)śmy kusili	kusiłyśmy, -(e)śmy kusiły
	2nd	kusiłeś, -(e)ś kusił	kusiłaś, -(e)ś kusiła	kusiłoś, -(e)ś kusiło	kusiliście, -(e)ście kusili	kusiłyście, -(e)ście kusiły
	3rd	kusił	kusiła	kusiło	kusili	kusiły
	impersonal	kuszono
future tense	1st	będę kusił, będę kusić	będę kusiła, będę kusić	będę kusiło, będę kusić	będziemy kusili, będziemy kusić	będziemy kusiły, będziemy kusić
	2nd	będziesz kusił, będziesz kusić	będziesz kusiła, będziesz kusić	będziesz kusiło, będziesz kusić	będziecie kusili, będziecie kusić	będziecie kusiły, będziecie kusić
	3rd	będzie kusił, będzie kusić	będzie kusiła, będzie kusić	będzie kusiło, będzie kusić	będą kusili, będą kusić	będą kusiły, będą kusić
	impersonal	będzie kusić się
conditional	1st	kusiłbym, bym kusił	kusiłabym, bym kusiła	kusiłobym, bym kusiło	kusilibyśmy, byśmy kusili	kusiłybyśmy, byśmy kusiły
	2nd	kusiłbyś, byś kusił	kusiłabyś, byś kusiła	kusiłobyś, byś kusiło	kusilibyście, byście kusili	kusiłybyście, byście kusiły
	3rd	kusiłby, by kusił	kusiłaby, by kusiła	kusiłoby, by kusiło	kusiliby, by kusili	kusiłyby, by kusiły
	impersonal	kuszono by
imperative	1st	niech kuszę			kuśmy
	2nd	kuś			kuście
	3rd	niech kusi			niech kuszą
active adjectival participle		kuszący	kusząca	kuszące	kuszący	kuszące
passive adjectival participle		kuszony	kuszona	kuszone	kuszeni	kuszone
contemporary adverbial participle		kusząc
verbal noun		kuszenie

Derived terms

noun

• kusiciel

 

verbs

• podkusić pf
• pokusić pf
• wykusić pf
• zakuszać impf, zakusić pf

 

Related terms

noun

• pokusa

 

Further reading

• kusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kusić in Polish dictionaries at PWN