podkusić

Polish

Etymology

From pod- +‎ kusić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔtˈku.ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɕit͡ɕ
• Syllabification: pod‧ku‧sić

Verb

podkusić pf

1. (transitive) to tempt, to entice

   Synonyms: skusić, pokusić

Conjugation

Conjugation of podkusić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podkusić
future tense	1st	podkuszę			podkusimy
	2nd	podkusisz			podkusicie
	3rd	podkusi			podkuszą
	impersonal	podkusi się
past tense	1st	podkusiłem, -(e)m podkusił	podkusiłam, -(e)m podkusiła	podkusiłom, -(e)m podkusiło	podkusiliśmy, -(e)śmy podkusili	podkusiłyśmy, -(e)śmy podkusiły
	2nd	podkusiłeś, -(e)ś podkusił	podkusiłaś, -(e)ś podkusiła	podkusiłoś, -(e)ś podkusiło	podkusiliście, -(e)ście podkusili	podkusiłyście, -(e)ście podkusiły
	3rd	podkusił	podkusiła	podkusiło	podkusili	podkusiły
	impersonal	podkuszono
conditional	1st	podkusiłbym, bym podkusił	podkusiłabym, bym podkusiła	podkusiłobym, bym podkusiło	podkusilibyśmy, byśmy podkusili	podkusiłybyśmy, byśmy podkusiły
	2nd	podkusiłbyś, byś podkusił	podkusiłabyś, byś podkusiła	podkusiłobyś, byś podkusiło	podkusilibyście, byście podkusili	podkusiłybyście, byście podkusiły
	3rd	podkusiłby, by podkusił	podkusiłaby, by podkusiła	podkusiłoby, by podkusiło	podkusiliby, by podkusili	podkusiłyby, by podkusiły
	impersonal	podkuszono by
imperative	1st	niech podkuszę			podkuśmy
	2nd	podkuś			podkuście
	3rd	niech podkusi			niech podkuszą
passive adjectival participle		podkuszony	podkuszona	podkuszone	podkuszeni	podkuszone
anterior adverbial participle		podkusiwszy
verbal noun		podkuszenie

Further reading

• podkusić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podkusić in Polish dictionaries at PWN