godzić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *godìti.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio 1; “godzić”: (file)
Audio 2; “godzić się”: (file)
Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
Syllabification: go‧dzić

Verb

godzić impf (perfective pogodzić)

(transitive) to reconcile, to bring together, to accommodate (to restore a friendly relationship; to bring back to harmony)
Synonyms: jednać, pojednywać
(transitive) to reconcile (to make things compatible or consistent)
(intransitive, literary) to aim at, to hit [with w (+ accusative) ‘at what’]
Synonyms: celować, mierzyć, trafiać
(intransitive, obsolete) to aim at, to strive for [with do (+ genitive) ‘at what’]
Synonym: dążyć
(transitive) to endanger, to imperil, to jeopardize [with w (+ accusative) ‘what’]
(transitive, archaic) to hire, to employ (to obtain the services of (a person) in exchange for remuneration)
Synonym: najmować
(reflexive with się) to reconcile [with z (+ instrumental) ‘with whom’]
Synonym: pojednywać się
(reflexive with się, archaic) to be reconcilable [with z (+ instrumental) ‘with what’]
(reflexive with się) to submit (to yield or give way to another) [with na (+ accusative) ‘to what’]
(reflexive with się) to agree [with na (+ accusative) ‘on what’]
Synonym: zgadzać się
(reflexive with się, archaic) to hire oneself out (to arrange to do work for money) [with do (+ genitive) ‘to what’]
Synonym: najmować się
(reflexive with się, archaic) to be fit, to be suitable [with na (+ accusative) ‘for what’]
Synonym: nadawać się
(reflexive with się, obsolete) to be related [with dative ‘to whom’]

Conjugation

Conjugation of godzić impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		godzić
present tense	1^st	godzę			godzimy
	2^nd	godzisz			godzicie
	3^rd	godzi			godzą
	impersonal	godzi się
past tense	1^st	godziłem, -(e)m godził	godziłam, -(e)m godziła	godziłom, -(e)m godziło	godziliśmy, -(e)śmy godzili	godziłyśmy, -(e)śmy godziły
	2^nd	godziłeś, -(e)ś godził	godziłaś, -(e)ś godziła	godziłoś, -(e)ś godziło	godziliście, -(e)ście godzili	godziłyście, -(e)ście godziły
	3^rd	godził	godziła	godziło	godzili	godziły
	impersonal	godzono
future tense	1^st	będę godził, będę godzić	będę godziła, będę godzić	będę godziło, będę godzić	będziemy godzili, będziemy godzić	będziemy godziły, będziemy godzić
	2^nd	będziesz godził, będziesz godzić	będziesz godziła, będziesz godzić	będziesz godziło, będziesz godzić	będziecie godzili, będziecie godzić	będziecie godziły, będziecie godzić
	3^rd	będzie godził, będzie godzić	będzie godziła, będzie godzić	będzie godziło, będzie godzić	będą godzili, będą godzić	będą godziły, będą godzić
	impersonal	będzie godzić się
conditional	1^st	godziłbym, bym godził	godziłabym, bym godziła	godziłobym, bym godziło	godzilibyśmy, byśmy godzili	godziłybyśmy, byśmy godziły
	2^nd	godziłbyś, byś godził	godziłabyś, byś godziła	godziłobyś, byś godziło	godzilibyście, byście godzili	godziłybyście, byście godziły
	3^rd	godziłby, by godził	godziłaby, by godziła	godziłoby, by godziło	godziliby, by godzili	godziłyby, by godziły
	impersonal	godzono by
imperative	1^st	niech godzę			gódźmy
	2^nd	gódź			gódźcie
	3^rd	niech godzi			niech godzą
active adjectival participle		godzący	godząca	godzące	godzący	godzące
passive adjectival participle		godzony	godzona	godzone	godzeni	godzone
contemporary adverbial participle		godząc
verbal noun		godzenie

or

Conjugation of godzić impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		godzić
present tense	1^st	godzę			godzimy
	2^nd	godzisz			godzicie
	3^rd	godzi			godzą
	impersonal	godzi się
past tense	1^st	godziłem, -(e)m godził	godziłam, -(e)m godziła	godziłom, -(e)m godziło	godziliśmy, -(e)śmy godzili	godziłyśmy, -(e)śmy godziły
	2^nd	godziłeś, -(e)ś godził	godziłaś, -(e)ś godziła	godziłoś, -(e)ś godziło	godziliście, -(e)ście godzili	godziłyście, -(e)ście godziły
	3^rd	godził	godziła	godziło	godzili	godziły
	impersonal	godzono
future tense	1^st	będę godził, będę godzić	będę godziła, będę godzić	będę godziło, będę godzić	będziemy godzili, będziemy godzić	będziemy godziły, będziemy godzić
	2^nd	będziesz godził, będziesz godzić	będziesz godziła, będziesz godzić	będziesz godziło, będziesz godzić	będziecie godzili, będziecie godzić	będziecie godziły, będziecie godzić
	3^rd	będzie godził, będzie godzić	będzie godziła, będzie godzić	będzie godziło, będzie godzić	będą godzili, będą godzić	będą godziły, będą godzić
	impersonal	będzie godzić się
conditional	1^st	godziłbym, bym godził	godziłabym, bym godziła	godziłobym, bym godziło	godzilibyśmy, byśmy godzili	godziłybyśmy, byśmy godziły
	2^nd	godziłbyś, byś godził	godziłabyś, byś godziła	godziłobyś, byś godziło	godzilibyście, byście godzili	godziłybyście, byście godziły
	3^rd	godziłby, by godził	godziłaby, by godziła	godziłoby, by godziło	godziliby, by godzili	godziłyby, by godziły
	impersonal	godzono by
imperative	1^st	niech godzę			godźmy
	2^nd	godź			godźcie
	3^rd	niech godzi			niech godzą
active adjectival participle		godzący	godząca	godzące	godzący	godzące
passive adjectival participle		godzony	godzona	godzone	godzeni	godzone
contemporary adverbial participle		godząc
verbal noun		godzenie

Verb

godzić impf

(reflexive with się, impersonal) to be becoming, to befit (to be appropriate due to adopted social norms)
Synonyms: (archaic) przystać, wypadać

Declension

Conjugation of godzić
infinitive	godzić
present indicative	godzi
past indicative	godziło
future indicative	będzie godzić będzie godziło
conditional	godziłoby by godziło
imperative	niech godzi

Derived terms

adjectives

nouns

verbs

godzić na życie impf

Related terms

adjectives

noun

gody

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Verb

Declension

Derived terms

Related terms

Further reading