dogodzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ godzić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: do‧go‧dzić

Verb

[edit]

dogodzić pf (imperfective dogadzać)

  1. (transitive) to pamper, to please, to indulge, to pander to

Conjugation

[edit]
Conjugation of dogodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dogodzić
future tense 1st dogodzę dogodzimy
2nd dogodzisz dogodzicie
3rd dogodzi dogodzą
impersonal dogodzi się
past tense 1st dogodziłem,
-(e)m dogodził
dogodziłam,
-(e)m dogodziła
dogodziłom,
-(e)m dogodziło
dogodziliśmy,
-(e)śmy dogodzili
dogodziłyśmy,
-(e)śmy dogodziły
2nd dogodziłeś,
-(e)ś dogodził
dogodziłaś,
-(e)ś dogodziła
dogodziłoś,
-(e)ś dogodziło
dogodziliście,
-(e)ście dogodzili
dogodziłyście,
-(e)ście dogodziły
3rd dogodził dogodziła dogodziło dogodzili dogodziły
impersonal dogodzono
conditional 1st dogodziłbym,
bym dogodził
dogodziłabym,
bym dogodziła
dogodziłobym,
bym dogodziło
dogodzilibyśmy,
byśmy dogodzili
dogodziłybyśmy,
byśmy dogodziły
2nd dogodziłbyś,
byś dogodził
dogodziłabyś,
byś dogodziła
dogodziłobyś,
byś dogodziło
dogodzilibyście,
byście dogodzili
dogodziłybyście,
byście dogodziły
3rd dogodziłby,
by dogodził
dogodziłaby,
by dogodziła
dogodziłoby,
by dogodziło
dogodziliby,
by dogodzili
dogodziłyby,
by dogodziły
impersonal dogodzono by
imperative 1st niech dogodzę dogódźmy
2nd dogódź dogódźcie
3rd niech dogodzi niech dogodzą
passive adjectival participle dogodzony dogodzona dogodzone dogodzeni dogodzone
anterior adverbial participle dogodziwszy
verbal noun dogodzenie
[edit]

Further reading

[edit]
  • dogodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dogodzić in Polish dictionaries at PWN