ugodzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ godzić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: u‧go‧dzić

Verb

[edit]

ugodzić pf (imperfective ugadzać)

  1. (transitive, literary) to strike, to smite (to inflict pain or cause damage by striking)
  2. (transitive, literary) to offend (to cause great distress)
  3. (transitive, archaic) to commission (to send or officially charge someone or some group to do something)
    Synonyms: nająć, umówić, zgodzić
  4. (reflexive with się, literary) to strike oneself, to smite oneself (to inflict pain or cause damage to oneself by striking)
  5. (reflexive with się, literary) to strike each other, to smite each other (to inflict pain or cause damage to each other by striking)
  6. (reflexive with się, colloquial) to settle (to come to an agreement with someone)

Conjugation

[edit]
Conjugation of ugodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugodzić
future tense 1st ugodzę ugodzimy
2nd ugodzisz ugodzicie
3rd ugodzi ugodzą
impersonal ugodzi się
past tense 1st ugodziłem,
-(e)m ugodził
ugodziłam,
-(e)m ugodziła
ugodziłom,
-(e)m ugodziło
ugodziliśmy,
-(e)śmy ugodzili
ugodziłyśmy,
-(e)śmy ugodziły
2nd ugodziłeś,
-(e)ś ugodził
ugodziłaś,
-(e)ś ugodziła
ugodziłoś,
-(e)ś ugodziło
ugodziliście,
-(e)ście ugodzili
ugodziłyście,
-(e)ście ugodziły
3rd ugodził ugodziła ugodziło ugodzili ugodziły
impersonal ugodzono
conditional 1st ugodziłbym,
bym ugodził
ugodziłabym,
bym ugodziła
ugodziłobym,
bym ugodziło
ugodzilibyśmy,
byśmy ugodzili
ugodziłybyśmy,
byśmy ugodziły
2nd ugodziłbyś,
byś ugodził
ugodziłabyś,
byś ugodziła
ugodziłobyś,
byś ugodziło
ugodzilibyście,
byście ugodzili
ugodziłybyście,
byście ugodziły
3rd ugodziłby,
by ugodził
ugodziłaby,
by ugodziła
ugodziłoby,
by ugodziło
ugodziliby,
by ugodzili
ugodziłyby,
by ugodziły
impersonal ugodzono by
imperative 1st niech ugodzę ugódźmy
2nd ugódź ugódźcie
3rd niech ugodzi niech ugodzą
passive adjectival participle ugodzony ugodzona ugodzone ugodzeni ugodzone
anterior adverbial participle ugodziwszy
verbal noun ugodzenie

or

Conjugation of ugodzić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugodzić
future tense 1st ugodzę ugodzimy
2nd ugodzisz ugodzicie
3rd ugodzi ugodzą
impersonal ugodzi się
past tense 1st ugodziłem,
-(e)m ugodził
ugodziłam,
-(e)m ugodziła
ugodziłom,
-(e)m ugodziło
ugodziliśmy,
-(e)śmy ugodzili
ugodziłyśmy,
-(e)śmy ugodziły
2nd ugodziłeś,
-(e)ś ugodził
ugodziłaś,
-(e)ś ugodziła
ugodziłoś,
-(e)ś ugodziło
ugodziliście,
-(e)ście ugodzili
ugodziłyście,
-(e)ście ugodziły
3rd ugodził ugodziła ugodziło ugodzili ugodziły
impersonal ugodzono
conditional 1st ugodziłbym,
bym ugodził
ugodziłabym,
bym ugodziła
ugodziłobym,
bym ugodziło
ugodzilibyśmy,
byśmy ugodzili
ugodziłybyśmy,
byśmy ugodziły
2nd ugodziłbyś,
byś ugodził
ugodziłabyś,
byś ugodziła
ugodziłobyś,
byś ugodziło
ugodzilibyście,
byście ugodzili
ugodziłybyście,
byście ugodziły
3rd ugodziłby,
by ugodził
ugodziłaby,
by ugodziła
ugodziłoby,
by ugodziło
ugodziliby,
by ugodzili
ugodziłyby,
by ugodziły
impersonal ugodzono by
imperative 1st niech ugodzę ugodźmy
2nd ugodź ugodźcie
3rd niech ugodzi niech ugodzą
passive adjectival participle ugodzony ugodzona ugodzone ugodzeni ugodzone
anterior adverbial participle ugodziwszy
verbal noun ugodzenie

Further reading

[edit]
  • ugodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugodzić się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugodzić in Polish dictionaries at PWN